dinle
kangren sözlerimin çitleri sökülen duygularýmda
uykusuz türkülerde ruhumun kenti
aðzýnda kuzey rüzgarlarýyla eser
uyanýr anýlarýn belleðinden telaþlý ikindiler
ve baðýrýr zaman sýcak odalarda üþüyen aynalara
bu benim derin dalgýnlýðým
baðrýyanýk sabahtan
lekesiz iklimlere
soluksuz düþen saatlerin seslerinde teklerken çark
özgürlüðün dirençli ipleri buzdan bakýþlarýma mavi asýlýr
ýþýkta oynayan kelimelerimin hallerinde anlarým geceyi
böyle gelirim yýllarý yormadan ve
kendimi bulmadan
yaþýna babamýn
ölüm
bir sancý ötesi adýmýn karanlýk
bir merdiven
bir boþluk
akþam þafaklarý gözümde terk
sevgiye maya çalan düþ
soyun sýr hüzünlerini sabaha
kimsenin koluna deðmeden
bak
içli/dýþlý heveslerimin yalnýzlýðý uykuda
tuhaf sesin sesleriyle sessizliðimde
vardýðým su
durma ayaða kalk kentin kavþaðýnda
kadýnýn saçlarýnda rüzgar
topraðý çalýnmýþ kokuyla cinnetsiz salýnýyor
akýyor hicran ýrmaðýndan þairlerin aþký
dökülüyor beyaz kumral
gülüþleri
gözlerimde þairler aðlýyor
ölüm
kanýbozuk karanlýklarla
çýkmaz sokaklarda
ki
ilerleyen yollarýn þakaðýnda son pusu
durma git
bir umut daha menzilinde
kendinden emin canla özlemlere tutundu
boþalttý sýla yüreklerdeki ay’ý kente
ölüm ezildi
ölüm þaþýrdý
gözlerimde cennet aðladý