unuttum düþ rengimi hayâlde zaten siyaha boyanmýþtý gerçeði gördüðünde
beyazda büyüttüm öfkemi gözbebeðimden karayý atmak için bu son hamle ya þah ya þah!…
sussun eski zamanlarýn dili yeni baþtan kurmalý saatleri yýrtýlmalý orta yerinden yamalar bu son istasyon her þey güzel olmalý
yeni elbiseler biçmeli mevsime dar odalarý geçmeli ölmeden önce
çok sevmeli artýk beni hayat týpký, benim onu seveceðim gibi
baþkasý için ne düþünürsen kendine döner derdi annem belli mi olur, bir ihtimal tek iyi insan yetiþtirmek için söylememiþtir rahmetli bunu
hayattan istediðim kendine kýrgýn bir insaný affetmesi onun karýþtýrdýklarýný ayýklýyorum þimdi dünyada her þey karþýlýklý deðil mi? bana borçlu hayat çünkü
Hâdiye Kaptan
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.