Zamanla

Her yeni gün bir baþka doðuyor
Güneþ ayný yastýk ayný…
Solum
Hiç yaslandýðý günlere benzemiyor
Yada uyandýðým günlere…
Diþim aðrýyor yenileri takýldý ama
Ýçinde kimse oynayamýyor…
Þimdi ekmeði tutsam elinden
Saracak kadar ezmiyor…

Kaðýtlarda sarardý
Adýný en baþa yazdým ama
Kimse mutlu olmadý…

Bacaklarýmdan sustum
Oturdum
Koþarken mi düþürdüm
Nedir ekmeði
Suyla geçirdim yine günü
Kar yuttum yine
Güneþi özler gibi…

Elimde kalem ve boya
Mutluluk daha çok yakýþýyor
Kaðýtlara…
Hep bir eli olmayan Babama
Sarýlmýþým sanki…
Tutacak gibiyim ama saklý diðer elim…

Oynarken kaybettim
Galiba diðer elimi…
Boynuna atlayýp sarýlayým
Dedim uzanmadý diðer elim…
Çalmayý da yeni öðrenmiþtim
O sazý…
Þimdi sadece duvara asýlý kaldý…

Biri bekliyormuþ bizi
Ýçinde kefen izi
Açýk deðilmiþ üzerimiz
Uyursak üþümezmiþiz…

Yine ormana gittiler
Bilmem yine kimi zorla getirdiler…
Yüzünü getirmemiþler…
Gözyaþlarý söndürmüyordu…
Bizi ýsýtýrken sarýldýðým kollarý…

Süslendik giyindik
Küçüktük ama sanki büyümüþtük…
Boyum deðildi belki
Elbise büyütürmüþ içindekini…

Ben büyük deðilim
Ýçinizdekiler küçük sizin…

Sustum içimde bir hýrsýz var gibi
Dolaþýp uðradýðý yer hep ayný sanki
Nasýl umutlu arýyor seni
Oysa ben dýþýmdan kýzýyorum ona…
Sevilen insanlar
Kýzarmýþ meðer sevgilerini çalanlara…


Sabah oldu iþte
Saçým daðýnýk
Gözüm güneþin etkisinde
Omuzlarýmda kaybettiðim biri
Artýk aðlamýyor nedense
Ýçimde boðuluyorum
Günden güne…

Güller açmýþ iþte
Dallarýnda þakýr kuþlar
Ve yine solar
Yine açar güller iþte
Böyle geçti gitti
Ömür deyip topraktan
Çýktýðým o tek gece…

Eve koþuyorum iþte
Bu defa biraz halsizim
Ne kadar iyi insanlar
Uðurlamaya gelmiþ hepsi
Sonra yine tekim çekimsizim…

Hiç ayrý kalmaya gelmiyor
Nedense
Hemen de yerinizde birisi bitiyor…
Alýþýk kemiklerim
Susun
Uyusun oda alýþýr
Zamanla zamanla...

(Se)


Sosyal Medyada Paylaşın: