Size aitken

Henüz yaþanýlanlar
Size aitken
O görünen bulutlardan
Geçilmez asla
Bir aðaçtan diðer bir aðaca
Size yaþamak için nefes olan
Dudaklardan kuru bir dala akar gibi
Çatlayýnca akýl odalarýnýn
Haykýrdýðý sesler çölün ortasýndaki
O köstebekler gibi
Ýçinize çektiðiniz dumanýn bir
Ayna gibi parçalanmasýna rastlamadan
Neden sabaha gözünüzü açtýðýnýzý
Düþünerek
Ölmek istercesine toparlanacak
Bütün kýrýlanlar…

Bir þehrin sokaklarý
Arasýnda aðýzlarda isimleþerek
Karýn doðuran
Sarhoþ gibi bir baþka semtte
Yaþýyor…sevgili
Utanýyorum bu saatlerde
Yabancý gibi kapýsýna gidip
“Seni seviyorum” dilenebilmekten…

Nasýl haklý olunur
Yüzü bir resme yakýþacak kadar
Masumsa…
Gözlerine inecek kadar
Aklýmý içine düþüren sebepler mi
Bir þehri sokak sokak ayýran…
Ay ýþýklarýnýn gölgelerinde
Sabahlar gibi yüzündeki
Baþka kimliðe mi bürünür
Sarhoþ her kadýn…
Yoksa her kadýn haklý mýdýr
Giderken…
Aklýnýn aldýðý kadar mý uzaklaþýr
Yoksa
Uzaklaþmak bir mesafe biçimi
Deðil midir…
Aþkýn zaman aþýmý kaç
Km’dir…
Nasýl aþýnýr yürekler
Ten deðmiyorsa…
Yoksa kana karýþmaz mý
Her yaþanan…ve yaþanmýþ olan…

Mutluluðun tarifi var mýdýr
Bir yemek gibi karýþtýrýlýp
Kaynatýlýnca ayrýlýða iyi gelecek
Yada bir ilaç
Dudaklarda doymak
Bir kadýnýn sýcaklýðýyla mayýþacak
Kadar sarýlmak
Nedir insaný içinden dýþýna
Soyunur gibi çýkartýp
Atacak kývama sokan…
Her yüze onun portresini asan
Ýllüzyon nedir
Neye kanarak yaþar insan
Aþka ölen insan ne denir
Hayatta…
Onu severken açlýktan nasýl
Ölmez bir insan…

Kelimeleri susmak
sessizliðin kaçýncý þeklidir
Duyulacak kývama yoðurulmamýþ
Sözcükler kaç desibelde
Alt üst edilir
Duyum eþiklerinde…
Ýçinizdeki kuru kalabalýðý saðýr ederken
Neden dýþýnýzda diliniz dönmez
Ona giden adresler sapa mýdýr
Yoksa insan diliyle
Bir baþka yöne dönülmez mi…
Konuþmayý unutmanýn
Hesabý nedir
Bahþiþ verilmesi gerekir mi
Dudaklara
Yoksa unutmak mýdýr
Cezasý…
Sus pus kalýrken içinizdeki
Yaþananlar…

Ayrýlýk bir topluluk ismi midir
Bütün ayrýlanlar
Bir arada mý dolaþýr
Çýkmaz sokak aralarýnda..
Ay’rýk deðil midir
Kalpler
Yoksa hepsi ayný mý küfür
Eder el birliðiyle
Sevgililere…

Kendi içini kazýyan çürük deðil midir
Yoksa insanda koparýldýðý
Yerden mi baþlar
Ýçini yemeye…
Gürültü seslerinin arasýnda
Güneþ ýþýklarýyla mý
Selamlaþýr
Her çukur kazan…
Yoksa iþçi deðil midir
Ayrýlýrken odalarý
Bölen…
Eðer yapýþtýrýlamayacak
Kadar düþüyorsa yere
Nedir
Bir insaný saðýna ve soluna
Küsecek kadar bölen…
Yoksa birbirine
Bölününce kalan hep
O’mudur…

Nasýl bir diðerine iltica eder
Ýnsan
Kendine gelmenin amacý nedir
Ýnsan kendinden baþkasýnda
Kalamaz mý…
Yoksa
Bir ayrýlýk þekli midir
Kendine gel…
Yada istememe…
Baþka yere nasýl ulaþýr
Aþýklar
Astral Seyahatlerde sevgilinin
Elleri tutulur mu
Yoksa bu seyahat sadece uyuyanýn mýdýr..
Nasýl uçulur kendine…
Ýnsan hiç kendine misafir olur mu
Sevdiði misafir gelmedikçe…

Ýkiye bölünür müydü
Sevgi
Onun gözlerinde okunacak kadar
Kadýn
Ve içinde yaþatacak kadar adam
Olunur muydu..
Aklýn ince hesaplarýnda bir kardeþ
Gibi dalgalanan iki bayrak
Nasýl bir bedene sýðardý
Yüreðin boyunda bu mümkün müydü
Sevecek kadar
Bölünmüþ müydü
Ýnsan..
Doðuþtan…
yada
Doðmak zaten iki
Ýhtimalli miydi…
Baþtan…

Okul sýralarýnda bir kadýnýn
Satýr aralarýnda okunur muydu
Harfleri ona yetecek kadar
Dizebilmek
Dizimde büyütebilmek
Yetmiyor muydu…
Büyüdükçe daha çok mu
Öðrenilmeliydi
Terk edilebilmenin harfçesi
Yeni bir lisanda
“Seni seviyorum”
Geçirir miydi…
Bir kat daha yüreðinde dudaðýna
Söyle aþka münhasýr
Bir odaya…
Yoksa okunacak kitaplar bir sayfalar
Çok muydu…
Mezun olunduðunda ayrýlýklar
Geçmiþ
Sevgiler kalmýþtý…

Bir kadýnýn gözlerinden
Akmakta intihardýr
Eðer sesi sizi geri getiremiyorsa
Nedir hýçkýrýklar arasýnda
Bir baþka kadýnýn teniyle bütünleþen
Ayrýcalýklar…
Bir kadýnýn dudaklarýndan
Aþký alacak kadar
Adam olunmaz mý asla
Aslar hep kazanýr mý hayatta
Geri sayýma baþladýðýnda
Hep mi elinde yüzüne bulaþýr
Aldatmýþ bir adamýn lekesi
Yoksa kirlenmekte güzel midir
Herkes adýna
Aþk diyorsa…

Ölüm kötü müdür
Yaþamayý bilmediðimiz gibi…
Her insan mutlu ölecek emrini
Çiðneyen aðýzlar toprak olmadý mý hala
Üzerine basýlmadýk cam
Býrakmayacak kadar yutulur mu aþklar
Çoðalýr mý acýlar yoksa insan
Katlanýr mý her acýnýn yaratacaðý sancýya…
Neden birbirine benzeyen
Her renk þekerdir
Ýnsan alýþmýþ mýdýr
Yoksa doðuþtan mý kanmasý
Alýþkanlýktýr…
Kumbara mýdýr insan
Acýlarý biriktirilen
Yoksa aðzý kapanmaz mý
Hep mi zor zamanlara
Saklanýr
Ýçinde biriken o sancýlar…
Günü kurtarmaz mý
Harcanmayan o yalanlar
Günü geldiðinde
Mutlaka kýrýlýr mý
Kumbaralar…

Fotoðraflara bakacaksan
Anlamsýz deðil midir
Gitmek…
Bazen gerçeklerin acýsýna
Katlanmak daha zordur
Mucizelere inanarak…
Neden aðaçlarý aðlayarak
Gideceksin ki
Madem
Öyle öldürür gibi gitmek var…
Ellerini saçlarýmdan çekerek
Ýz býrak aklýmda…
Seni düþünmek var
Gittiðinde o yaþlanmýþ mermeri
Çýkarken seni istemek var
Bir film gibi seyrederken
Hayatýn geçirdiklerini
Ve aldýklarýný…

Ayrýlýk sabahlarýnýn
Güneþinde biraz suyu fazla kaçýrýr
Tanrý…
O yüzden güneþ erkenden kurulanmak
Ýçin çýkagelir…
Yüzünde olmamasý gereken bir
Sancýnýn melodram esintisi
Ve oynamýþ perdelerin
Yanan külleri vardýr
Gözlerinin altýnda…
Saçma kelimeleri sýraladýðýn
Tavan arasýndan damlayan kanýn
Haritasýnda kaybolursun…
Ve hiç boþ durmaz
Ayrýlýk hep kafadan içer
Ýçini çok boþ býrakmamak gerek…

Kalpler istiyor diye
Aþklar ve aþýklar
Ölmez…
Ýnsanlar istiyor
Diye gidenler
Unutulmaz….


Akþamdan býrakýlan her aþk
Sabahlar mý
Bir gecelik dudak misafirliðin den
Sonra gitmek ne tuhaf…
Gözleri olmayan her insan
Görür mü gideni
Yoksa gözler hesap tutmayý bilmez mi…


Yaþamak için baþka insanlara
Baðýþlarsan kalbini
Öldürürler böle
Bütün sevdiklerini…

Çok ayrýldým ben
Sol yanýmdan
Ve çok fazla mezar taþýdýlar
Solumdan…
Gömün ve çekin üstüme
Bütün perdeleri…
Ölüme koþarken takýlan ayaklar
Yaralý mý sayýlýrdý
Üstüne çok düþünce
Önce solu sonra sað’ýr mý kalýrdý
Ýnsan
Neydi aðzýný çok açanýn
Yemekten korktuðu
Büyük aþk
Çýkmasý zor muydu
Yutulan büyükse
Eðer…

Geçici dövme yaptýrdým
Göðsüme
Belki senin gibi gelip geçer
Bir gün…
Döv’me ismimi dilinle
Ýzi kalýr diye
Hala korkuyorum…

(Se)
Sosyal Medyada Paylaşın: