bakma yaðmýyorum çoktandýr
yaðmýyorum uzun uzun gizil bahçene
unuttum kýrmýzý mýydý rengi
o kýþ boyu önünde oturduðumuz evin
pencerelerini hâlâ okþuyor mu dallarýyla ceviz aðaçlarý
kapanan yollarda bembeyazdýr kar
eðilip usulca sevdin mi bensiz gördüðün düþleri…
bakma gözlerim kapalý birer kuyu þimdi
uykusu da kanmamýþtýr henüz
soluklanarak ince ince yaðardý yaðmur
soluyarak gelirdi kar’ýn kokusu
özlemiþim o bahçede yürümeyi
her adýmda yanýp sönen kar…
banukalyoncu
yediocakikibinon