Kirlenmiþ bizim tüm rüyalarýmýz
Kabuslar koynumuzda her gece
Uyku haplarý baþ ucumuzda
ve yalan dolan yatak odamýzda
Baþým çok fena dönüyor
kaybettiklerimden herhalde
Ve insanlar çok güzel gülüyor
sahteleþtiklerinden herhalde
/
Bakýþlarýmýn önüne ayna koymuþlar
hep içeme dönüyor gözlerim
Uzak bir kadýna göç ediyor sitemlerim
Yanlýþ çarþaflara dolanarak uyanýyorum
Her gece ipten alýyorlar ruhumu
evirip çevirip
süsleyip püsleyip
Bekareti bozulmuþ bir sabah teslim ediyorlar
Yalan söylüyor ahali bana
Avunuyorum kahve köþelerinde
çay çorba muhabbetine
Ama kanmadýðýmda oluyor
Tutup -her þeyin güzel olacaðýný-
söyleyen bile var
Çocuk mu kandýrýyorlar
Yoksa çocuk olup kendilerini mi kandýrýyorlar
/
Ýlk tanýþtýðým herkes bana
-dünyanýn en mesut adamý- muamelesi yapýyor
Dilimiz iyi dönüyor
Aðýz kenarlarýmýz da hep geniþ açý yapýyor
ama
Hiç kimse takip etmiyor
yüreðimiz hangi acýyla pareler gidiyor?
Ya da bu yaþam çizgisi
hangi kadýnýn aðýrlýk merkezinde atýyor
Aritmetik yada geometrik tüm yorumlar
karþýmda çaresiz kalýyor
/
Ve her þafakta tutunup bir yalanýn koynuna
günahý boynuna
Çocukluðumu kandýrýyorum
-bir gün her þey yoluna girecek- diye
Hüseyin Özkaymak
21 Ocak 2011
Ayvalýk