hissedilmeden yazýlmýþ bir þiir gibi yavan düþünülmeden söylenmiþ bir söz gibi eðreti terzide unutulmuþ bir elbise gibi sahipsiz çok çocuklu bir ailenin ciddiye alýnmayan küçük çocuðu gibi dýþlanmýþ ve hiçbir yolcunun uðramadýðý, üzerinden geçmediði bir köprü kadar ýssýz ….dý aþk!
sen þimdi en ücra tenhalýðýndan kalkýp gelip en ücra kýyýsýnda unuttuðu aþk’ý bulup diriltmeye kalkacaksýn
muhakkak; kaçýrdýðý bütün balonlarý kurtarýp ve muhakkak sonra yeniden gökyüzüne salacaksýn
yapma kahýr ekiyorsun yapma keder içi(ri)yorsun yapma sebebi oluyorsun yapma onu öldürüyorsun
eyy uykusunda can çekiþen zat ! býrak en ücra kuytuda kalsýn aþk
zifiri bir ay doðuyor iþte bak! ateþ böceklerini al da gel ve aþktan arýn da gel kýrmýzýya boyanalým þafak kaçtý burada u/yanmak için taze sabaha þimdi erken çok erken erken daha ...
fulya/ocak2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.