’Sevmek mükemmel iþ delikanlým Sev bakalým Madem ki kafanda yýldýzlý bir gece var Sev sevebildiðin kadar’
Nâzým Hikmet
diyorsun ki ‘düþ lazým bize’
düþünü alýp iki yakama iliþiyorsun yakamý paçamý daðýtýp düþüyorsun iliklerimden düþ olsak gelecek misin baðdaþ kurup oturacak mýsýn aklýma düþ-sellerinde yüzecek misin gözlerimle birlikte
sesini de al gel, düþünü de kat benliðimizden içeri istemiyorum hakim olma kalbine ikna et kalbime yatarsan düþler kurup hani þöyle yýldýz gibi ýþýl ýþýl, kýmýl kýmýl afili biþeyler serpiþtir iþte saçlarýmdan yüreðime doðru ak-sýn…
/sen inandýðým ’en’ düþ!sen, yalansýn!/
hadi beni inandýr yalan olmadýðýna hadi daralt içimi hangi gece sabaha kavuþmadan bitebildi
sen say ki aklýmýn en doðru yanýsýn yarýmsam say ki sen de yarým-sýn þimdi en güzel öykülere ak beni söylediðin türkülerde yak sevdiðim, soyun düþlerini düþ de deðil mi ki bizden birer ýrmak…
-düþlerimizin sonsuzluðuna ve büyüklüðüne baðlýdýr umut denilen gökkuþaðý yeterince ahenkliyse göze alamayacaðý güneþ yoktur bulutun-
fulya/ocak2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.