Gökyüzünün en güzel yýldýzý.
Rüyalarýma girer, beyaz bulutlarýn arasýndan gülümserdin.
Sen gülünce bulutlarýn forsu kaçardý, kýskanýlýrdýn.
Çok masumdun. Çok güzeldin.
Çünkü sen bir peri kýzýydýn...
Herkes masallarda okur ve tanýrdý sen gibisini.
Bense rüyalarýmda görüp, tanýdým o muhteþemliðini.
Çocukken akþam dokuzda uyurdum hemencecik.
Bilirdim ki; Peri Kýzý yanaðýmdan öpecek bir tanecik.
Gün gelecek bir gün gerçekten öpüþecektik.
Bir parkta buluþacak ve çocuklar gibi oynayacaktýk.
Sonra gezecek ve de tozacaktýk.
Bizim, yani ikimizin olacaktý hayatýn her bir güzelliði.
Belki evlenecektik ilerde. Kim bilir?
Evleniriz gibi gelmiþti bana.
Hayalini bile kurmuþtum geceden sabaha.
Bundan böyle adam gibi bir iþ bulacaktým.
Ne olursa olsun, sorun çýkartýp kendimi kovdurmayacaktým.
Þirin bir ev kiralayacaktým kenar mahallelerden.
Beyaz eþyalar için taksite girerim diyordum.
Kanepedir, koltuktur, halýdýr falan elden düþmelere bakýyordum.
Küçük bir düðün salonu yeterdi.
Hem benim çaðýracak kimsem de yoktu.
Hem de ucuza gelirdi böylesi.
Beraber gelinliklere bakacaktýk.
Hangisini beðenirsen hemen alacaktým.
Hem de kirayla falan deðil, verip parasýný satýn alacaktým.
Bir peri kýzýnýn gelinliði emanet olmamalýydý. Öyle düþünüyordum.
Gülüyordum o aralar, gülücüklerimde masum bir peri kýzý vardý.
Ama gülmedim sonralarý, gülemedim.
Peri Kýzý’nýn bambaþka hayallerinin olduðunu bilemedim.
Hem de büyük, kocaman hayalleri varmýþ onun.
Benim gibi ucuzdan hayal kurmaya kalkýþmamýþ.
Üniversiteyi bitirdikten sonra, Amerika’lara gidecekmiþ.
Üç yýl orda yüksek lisansýný tamamlayaraktan, geri döndüðünde,
Altý odalý þirin bir butik otel,
Altýna da bir resturant açacakmýþ.
Her gece raký, balýk, fasýl yapacakmýþ.
O kadar huzurluymuþ ki orasý.
Ben bilmiyorum Peri Kýzý söyledi...
Bahçesinde koþarken bacaðýna taþ saplanan,
Yaramaz oðlunun babasý ben olurmuþum belki. Kim bilirmiþ?
Hani yeþilçam filmlerinde izlerdikya her daim.
Gururlu ve de bir o kadar fakir bir esas oðlan olurdu.
Ve de çok sevdiði kýza istemeyerekten söylerdi:
"Ayrý dünyalarýn insanlarýyýz biz."
Hani kýzýn çok çok zengin babasý, oðlanýn yakasýna yapýþýr ve de derdiya:
"Davul bile dengi dengine."
Ya iþte böyle Peri Kýzý.
Senin gibisini sevmek bizim neyimize? Ne haddimize?
Sen kat kat layýksýn daha iyi ve de zenginlerine...
Hem ben bir peri kýzýný sevmiþtim.
Altý odalý butik bir otelinin altýndaki resturantýnda;
Her gece raký, balýk, fasýl yapan bir patronu tanýmýyordum ki ben...
Tanýyamazdým ki.
Bir kere yeþilçam filmlerine aykýrýydý bu durum.
Her halde ben bu filmde baþkasýnýn repliklerini okumuþum yanlýþlýkla.
Ben bu filmde olsam olsam figüran olurum.
Ya da yoldan geçen adam...
Ve ya da o resturantýnda belki bir garson,
Belki bulaþýkçý,
Belki de kapýsýnda seni ve aileni korumaya çalýþan bir fedayi...
Kim bilir?
13.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.