Anne!
Anne!
Anne hadi uyan...
Duyuyor musun, sabah ezaný okunan?
Birazdan bayram namazý kýlýnacak...
Ama hadi uyan anne!
Babamý da uyandýr!
Babamla gideceðim bayram namazýna.
Yolda yürürken elinden tutacaðým,
Mahalledeki çocuklara inat, kasýla kasýla gururlanacaðým...
Sen de biz namazdan gelene kadar;
Kuru fasülye ile pilavýmý, ha bir de kavurmamý piþir. Olur mu anne?
Hadi ama anne, neden uyanmýyorsun?
Bugün kurban bayramý bilmiyor musun?
Yoksa unuttun mu?
Baba!
Baba sen uyan bari!
Annem uyusun, namazdan gelince çayý biz demleriz,
Anneme süpriz yaparýz... Olmaz mý?
Hadisene baba!
Kefenini çýkartsana...
Hadi sen de benim gibi bayramlýklarýný giy, cici ol!
Bu toraklarýn altýnda, dapdaracýk yerde uyumaktan usanmadýnýz mý?
Beni hiç özlemedin mi anne?
Baba, ya sen?
Artýk bana: "Aslan oðlum benim." neden demiyorsun baba?
Annem de artýk hiç beni kucaklamýyor... Neden?
Niye eskisi gibi mutlu deðiliz anne?
Önceden siz tartýþsanýz bile bana belli etmezdiniz, yanýmda hep gülerdiniz...
Þimdi neden hiç gülmüyorsunuz?
Yoksa bana mý küstünüz?
Niye sustunuz?
Týp mý oynuyorsunuz benimle yoksa?
Baba biliyor musun? Hem ben sana küsüm.
Osmanýn babasý, ne güzel bayramlýk almýþ.
Sen sekiz bayramdýr hiç bir þey almýyorsun.
Bunlarý bile baþkalarý aldý, Allah razý olsun...
Ahmet’e de onsekiz vitesli bisiklet almýþ babasý.
Geçen bir tur da ben bineyim mi diye sordum, bindirmedi Ahmet.
Sen burda uyumasan, sen de bana alýrdýn deðil mi baba?
Tamam konuþmuyorsun, en azýndan baþýný sallasana baba!
Anneme de küsüm zaten!
Hiç beni sevmiyor artýk...
Zaten sevse burada yatmaz, yanýma gelirdi.
Sen de baba...
Hadi ne olur anne, bana bikerecik, bitanecik oðlum dermisin!
Sizi çok özledim ben.
Annemle pazara giderdik, ne güzel...
Pazar arabasýný ben sürerdim.
Dönüþte de dondurma alýrdýk.
Þimdi niye böyle olduk ki biz?
Ama sürekli uyuyorsunuz siz?
Bugün bayram. Kimlerin ellerini öpeceðim ben anne? Baba?
Söyler misiniz, kimim vardý ki sizden baþka?
Zaten siz gittiniz gideli, ne bayramlarda gözüm var ne de baþka birþeyde.
Parka gidipte salýncakta sallanmak bile içimden gelmiyor anne.
Ne zaman parka gitsem içim burkuluyor.
Büyük ihtimalde ya aðlýyorum ya da aðlamaklý oluyorum...
Neden mi?
Ordaki anne babalarý görünce, sizi daha da özlüyorum...
Boynum bükülüyor, sesim titriyor, nefes alamýyorum onlarý öyle görünce...
Anne!
Baba!
Hadi uyanýn artýk, bayramlarda bari gelin yanýma...
Erkan Gerenlik
15.11.2010
19:07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.