Dedim ‘yarân gel hele’ dedi ‘bulak çaðlasýn’
Dedim ‘cümle hayvanât’ dedi ‘nebât aþ kala!’
Dedim ‘ruhî terennüm’ dedi ‘kuþluk aðlasýn’
Dedim ‘kastýn nicedir’ dedi ‘vâkte kuþ kala!’
Dedim ‘nazýn kimedir’ dedi ‘kurdun döþüne’
Dedim ‘nice bu hâl ki’ dedi ‘girdim düþüne’
Dedim ‘volkan avuçlar’ dedi ‘baþka iþi ne’
Dedim ‘seyir eylesin’ dedi ‘solgun baþ kala!’
Dedim ‘yaman þefkâtin’ dedi ‘aman aramaz’
Dedim ‘güllük baðýna’ dedi ‘kimse varamaz’
Dedim ‘göðsüne düþsem’ dedi ‘nâlan saramaz’
Dedim ‘bendin koynuna’ dedi ‘varsýn boþ kala!’
Dedim ‘günler geceler’ dedi ‘felek çarkýnda’
Dedim ‘þafak uðraðý’ dedi ‘gönlüm barkýnda’
Dedim ‘sabýr yeter mi’ dedi ‘þükür farkýnda’
Dedim ‘hamdda ne kala’ dedi ‘yalgýn taþ kala!’
Dedim ‘ûmide meydan’ dedi ‘ûmit kal’âdýr’
Dedim ‘erir bedenim’ dedi ‘her gün sal’âdýr’
Dedim ‘cân mý cânân mý’ dedi ‘Kurt’tan Bala’dýr’
Dedim ‘son söz ne ola’ dedi ‘âlem hoþ kala!’
12 Ocak 2005 // T A R S U S
Hakan Ilhan Kurt