ÂB-I HAYATSIN
sende/yim iþte
duyuyor musun?
baðrýmdaki kalp sesim
soluduðum havandan vurmakta…
sakladýðým yaþam katýðým mavinde/n
çýkarýp nasipleneceðim artýk
sarýsabýr çiçeðiyle
ne çok büyüttüm içimde seni
ayrýlýðýn isyanýmdý
çokça eksiktim, eksildim beklerken
sarýya çalanlarýmý, maviye boyardým
durmadan
yollarýna düþürüp aksak gölgemi
hayâlinle avuturdum kendimi
düþleri yaþamanýn zamaný geldi
saçlarýmdaki beyaz telleri okþa
balkonumda
dizi dizi kahkaha çiçekleri
beþ çaylarýma
denizini konuk ederken pencerem
martýlarýn þarkýlar söyleyecek kulaklarýma
badem aðaçlarý gibi çiçeðe duracak günler
silik, sönük, sessiz geçenlerin ardýndan
senin yüzünle canlanacak her þey yeniden
/yollar senden öte döndüðünde
bir yaným sende kalýr
sisli alacalarda
umutsuzca çýrpýnýrken kalbim
sessizlik, ruhuma dört nala koþar
dünya tepetaklak dönerdi/
çýrpýnýþla attýðým her adým adýnaydý
yeniden doðuþ, bekleyiþlerimin sabrý
ben sana geldim Ýstanbul’um
ben sana geldim
sýmsýký tut ellerimi, beni býrakma
sen âbýhayatsýn sonbaharýma…
Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Ýstanbul 9.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.