kayıp renkler

.


/yol gidilecek ve hiçbir rüya sýnýrda kalmayacak/




kayýp bir rüzgârdým senden önce
rengi yok zamaný fýsýldadýðýnda meltemler
usul usul yaklaþtý çið damlasý soluðun
çile tohumlarý ekti ellerin yüreðin tarhýna
iki beyaz kardelendik
bakýmsýz ellerde çoðalan dikenler arasýnda




gülümseyiþinle baþladý her þey
içe iþleyen korkular sarardý da benliðimizi
iliklerime iliklendiðinde hasret rüzgârlarý
düðmesi kopardý sevinçlerin




nasýl bir ateþ ki böylesi yakan
yan yana yürürken adýmlar
zirvelerde bembeyaz karlara bakarak
uzansak dokunacaðýz
dokunmasak yasaklý kalacaðýz
üþümeyi bilmek yetmiyor
içimizde titriyor alaz ayazlar




þehrin sokaklarýna yaðdý sabýrlý saðanaklar
þemsiyesi yoktu ellerimin
kentler kayýptý nefesinde
bir tek gülümseyiþin vardý sebeplerimde




/þimdi gece
üzerimde vakitsiz bir sûrun gözleri
cüretkar karanlýða
gereksiz ayrýntýlarý soyunduðum günün ertesi/





Sosyal Medyada Paylaşın: