Yemin Ederim
Þu aþk illeti var ya, artýk canýma yetti!
O anlamsýz sayfayý çizdim yemin ederim.
Kime gönül verdim se, hepsi terkedip gitti
Billâhi yaþamaktan bezdim, yemin ederim.
Âþýk olmak için hiç, kalmadý bir nedenim...
Öyle incindim ki ben, sýzlýyor tüm bedenim.
Ben kendimde deðilim, sanki sevdâzedenim,
Nefsimi yere atýp, ezdim yemin ederim.
Nerde vefâsýz varsa, arayýp beni buldu...
Ne akýl koydu baþta, ne de bana yâr oldu.
Þu aþk denen illetten, reng-i ruhsârým soldu,
Aþklarýn ervâhýna kýzdým, yemin ederim.
Ey aþk denen ebâbil, býrak artýk yakamý! ..
Ocaðýna düþmüþtüm, bozdun tüm fiyakamý.
Senle dünyada deðil, ahrette alâkamý
Ýnanýlmaz biçimde bozdum, yemin ederim.
Nasýl kavuruyorsun bütün tuttuklarýný? ..
Kâfir insâfa gelir, görse yaptýklarýný.
Þu aþk denen illetin, bana ettiklerini
Sýzlayan yüreðime yazdým, yemin ederim.
Firâr eden aklýmý, çaðýrdým yolda þimdi...
Terkedipte gidenler, hep baþka kolda þimdi.
Izdýrâbým öyle çok, hepsi de solda þimdi
Kalbimde ne mezarlar kazdým yemin ederim...
Antalya-2009/4
HALÝL ÞAKÝR TAÞÇIOÐLU
BÝZÝM ELLER kitabý-sevda manzaralarý bl.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.