KARANLIK

Karanlýk

Aðaran bir yaný yok ki afakýn,
Daðlara, taþlara çöktü karanlýk.
Zaman, eserinle öðünme sakýn!
Aydýnlýk baþlara çöktü karanlýk...

Ne fikre saygý var, ne tefekküre.
Boþaldý kafalar, nerde mefkûre?
Yükseldi hararet, ýsýndý küre
Cümle yurttaþlara çöktü karanlýk...

Ýstikbâlden neler bekleniyordu...
Günlerse, günlere ekleniyordu,
Hergün ne kapýlar yoklanýyordu
Gencecik yaþlara çöktü karanlýk...

Yek ekmek aslanýn karnýna indi,
Ýþsizlik fakirin boynuna bindi,
Gureba kývrýlýp köþeye sindi,
Yap yavan aþlara çöktü karanlýk...

Öðrenmek isteyen okudu kitap,
Bilim aðýr geldi, düþtüler bitap.
Çoktan battý gitti doðan afitap
’Cehl’le savaþlara çöktü karanlýk...

Nasýl bulacaksan bul doðru yolu,
Sallaya, sallaya hep baþý kolu
Yükselde görelim Allahýn kulu
Onulmaz iþlere çöktü karanlýk...

Tekrar titremezsek filim donacak,
Bu cennet vatana baykuþ konacak
Kandýk, kandýrýldýk, âti yanacak
Aydýnlýk düþlere çöktü karanlýk...

Antalya-2010/10

TDK:

afitap: güneþ
cehl: cahillik, nadanlýk, ilimden mahrum olaklýk...
afak: ufuklar, etraf, cihet...

Halil Þakir Taþçýoðlu


Sosyal Medyada Paylaşın:

halilşakir Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

VEDA HUTBESİ -V HAYAT BU MU? EŞEKNAME (HARNAME) TESETTÜR BU MU? KARA TAVUK........FABL SEN HİÇ BÜYÜME ÇOCUK... YEĞEN - V HOŞGÖRÜSÜ ZENGİN GÖNÜL ULU ÇINAR SÖZ KONUSU VATANSA...