Sözlerin var Sözlerin ki usanmadan dinleniyor Söylerken billur damlalar dökülüyor Duyunca kulaklarýmda Musiki tadýnda ruhumu okþuyor
Gözlerin var Gözlerin ki ebruli bakar bana Ela renginde desenler Her deseninde nice sýrlar saklar Her bakýþýnda gözbebeklerin Gönül dünyama ýþýk saçar.
Kaþlarýn var Kaþlarýn ki incecik Hilâli andýrýr kimi zaman Gerilmiþ ok gibi Kimi zaman yerinden fýrlar Esmer yüzünde Anadolu gibi gül açar.
Saçlarýn var Saçlarýn ki uzun bir yola benzer Her bir telinde bir yýldýz gizler Savrulunca rüzgardan Gonca gül açmýþ dala benzer
Yüzün var Yüzün ki pürüzsüz ay misali Ýrem bagýnda biten gül misali Duygulanýnca eðilir yere düþer Falýna bakýlan papatya gibi.
Süleyman KARACABEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Karacabey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.