UZAT ELLERİNİ

Uzat ellerini yeniden
Sarsýn ruhumun kanatlarýný
Okþasýn pamuk gibi parmaklarýn
Damarýmda akan sevgi kanýný
Çaðýrsýn nefesin uzaklardan
Bin yýllýk hasretin nidalarýyla
Zamanýdýr artýk.

Bakýþlarýndan hüzzam kalksýn
Gülsün gözbebeklerin
Ýçindeki umutsuzluk tarihe karýþsýn
Umut, geleceðe inat kahkaha atsýn
Ya da
Öcünü alýr gibi yalnýz geçen günlerin
Ýnce ince sýzlatsýn vicdanýmý
Hesabýný sorsun sözlerin
Uzakta geçen günlerin günahýný

Uzat ellerini yeniden
Pamuk kadar hafif olsun
Þahdamarýma aniden buse kondursun
Bir gül kadar narin
Kokusu yasemen olsun
Yaðsýn yaðmur, kopsun fýrtýna
Gök kuþaðý süslesin semayý
Her dokunuþun , gökkuþaðýndan bir renk olsun.

Uzat ellerini yeniden
Hava gibi, su gibi hayat versin
Canlansýn ruhumun dinmiþ duygularý
On parmaðýn on pýnar olsun
Sensizliðe yanan ruhumu soðutsun
Aksýn gönlüme sevgin týka basa dolsun
Sonum geldi derken,
Sonsuzluða giden yol olsun ellerin

Uzat ellerini yeniden
Hiç beklemediði kadar þenlensin
Avuçlarýn yüreðimin kor’uyla yansýn
Dile gelsin serçe parmaðýn
Ýþaret parmaðýn kadar sahiplensin varlýðýmý
Saçlarýn tel tel terlesin
Her bir teli sevgime düðüm olsun
Gölgeler ah gölgeler, çekilin üzerimden
Artýk güneþ bana doðsun
Uzat ellerini yeniden bana
Gözlerimi kapatan son el,ellerin olsun.

Süleyman KARACABEY


Sosyal Medyada Paylaşın: