yaþarken,
anlamý farkýnda
sensiz rüyalar düþlememiþken
acýlarýn kaþlarý çatýk
özlemdar bir çocuk gibi bakýyorum göðe
gün aralýðý
ruhuma kök salan
yetimliðe gem vuruyor
susmayan direniþler etrafýmda gri tonlarda
yarýnlarýn þerhalýðýna
dokunmasa da güncem
bozulmasýn ahdinle seherleþen zerreler
biçilse de
bana uzak gündoðumlarýndan bakan gözlerin
ne çok biriken sonsuzluðum var, sana dair içim de
ne çok saklý yarým öyküm
ben hiç gökyüzüne tarifsizliði
anlatamamýþken
...