güneþin kýzýllýðý
çoktan kaybolmuþ
gün derin adýmlarla ilerliyor
tesirlerin hükmüne
buseli ýslak kelimeler
sinelerde ilk baharlara çakýlý
yokluðuna bakýyor nemli bir toprak gibi
var mý farkýmýz birbirimizden
meftunuz visallere
hayallerin son perdesi
aþk yanýðý gibi yükselirken göðe
hep ezgiler yükleniyor
bakir bir sevgi gibi
tedirgin asiliklere
hengame de
sus diyor sus ömrün zincirine
af denilse hasrete
akardý gün neþvesiyle
say ki
iklimlere yenik düþtü suya aksetmiþ gölgen
dallarýn yeþermiyor ayazda kaldýðýnda
hayat iþte, sessizliðin içinde gürültülü bir orman
...............