düþünüyorum da
kötü niyetle beslenmiþ güzel bir hayalden öte deðildin
dilinde yedi çaðýn kilidi
ne konuþmayý bildin
ne de susmayý
gözlerime yaðmur düþürecek doðal bir afettin belki de
dolu yaðdýn
yaðmur býraktýn
hiç gidiyorsun
biliyordum da
söylemesi aptal bir gurura denk düþüyordu
kýþ geçmiþti bütün mevsimlerim
bu yüzden içimi seninle ýsýtýyordum
ne sevmeyi bildin
ne de gitmeyi
yalnýzlýðýma çocuksu masallar anlatan bir arkadaþtýn belki de
içime oturdun
yerleþtin
ben oldun
ne çok yaz
ne çok bahar getirdin
ve þimdi ne çok kýþ gidiyorsun
umuyordum da
korkum yarý açýk bir kapýnýn eþiðine takýlmýþtý
hani kirpiklerimi düþürsem gideceksin sanýrdým
bu yüzden rüyalarýmý bile seninle doldururdum
ne dokunmayý bildin
ne unutmayý
kapanmasý güç bir yara kalmalýydýn belki de
ne çok sýzý
ne çok keder verdin
ve hala ne çok can gidiyorsun
Þiir;Faik Danýþman
Yorum; De_ Soulmate