PATLAMA

vakit ilerlerken yolunda
bendeki yoldu þaþan
elimden düþüvermiþti birden yaþam
beliriverdi güz izleri

budala eylül
sarýyla düþürüp budadý diye yapraklarýmý
teslim aldý sandý vücudumu

dýþým nefessiz görülebilir
kalbim soðumadý henüz
avazýmdan kesilmedi sesim


içimin ulaðý dilim
yüksek perdeden
sesler biriktiyor altýnda
çelikteki yeþil filizin
ilk nefesini gördüðünde çözülecek

ezberledi hayat oyunlarýný
yetkinleþti gezgin düþler ile
biliyor gül olmadýðýný
artýk faka basmayacak

kýsadýr güz güneþinin saçlarý
gördüm /bildim
aldatýr bahar güneþi

yaz güneþinde ýsýnýr soðuk düþler
bu yüzden kýrýyorum
bel baðlamýyorum, yalan yanlýþ aynalara

ne çok kalabalýk, ne çok tenha olacak
orta içilecek sabah kahveleri
gözüm seyreyledi, ezberledi hepsini

dýþýma taþmadan
içimde, usulca koþuyor yaþam atlarý
daralan kapýda bekletiyorlar nal seslerini
saat çaldýðýnda
patlatacaklar karanlýðý
misk-i amber kokusuyla
çýkacak ortaya gün
o zaman, iþte o zaman
dýþ dünyaya dokunacak ellerim
þimdilik uyuyor ateþ içimdeki külde


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: