Gözlerinle baþlamýþtý her þey
ve saçlarýn
tutsak ülkemin uzayýp giden
esaretini çiziyordu
haritasýz bir coðrafyada
Bütün yollar gözlerinde kayboluyordu
ve
göðsünde ölmeye çýkýyordu
çýktýðým her yolculuk
Malatya’ya kaysý çiçekleri yaðýyordu
biz Harput’u selamlayýp geçerken
Maraþ’ta katlediliyordu
Sivas’ta kül olmuþ gençliðimiz
ve
bizim de bir yangýna verecek ismimiz oluyordu.
"Gözlerin gök-
yüzünde dolunay"
beni de saçlarýna sevdalý
zifiri bir yangýn say…
Gözlerinde bitiyordu her þey
ben gözlerimi çizdiðin durakta beklerken
yokluðuna yazýlmýþ bir þiir oluyordum
zaman anlamýyordu dilimden
ben zamansýz ve amansýz bir uðultuyu
çizerken yüreðime…
Lorili ezgiler gelip geçerken ömrümden ey yar,
sen amansýz bir aþkýn Türkçe adý
bense sana yakýlan aðýdýn Kürtçe’si oluyordum
sen güneþi kýskandýran ay
bense sana tapan ayçiçeði gibi
yüzümü hep sana dönüyordum…
Ey gün ortasýnda yaðan düþ yaðmuru
ey gözlerimin esaretine yazýlmýþ aðýt
yüzümü döndüðüm kybele
ben saçlarýna sevdalý zifiri yangýn
tarihim
tarifim
ve neyim varsa sendendir
ya kapat gözlerini sustur dilimi
ya da dilimdeki türküyü
gözlerinle seslendir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.