I
Hüznüm; süngülü yalnýzlýklara itilmiþ bir Dersim gecesi,
açlýðým; bir deri bir kemik,
sabrým; altý aylýk unutulmuþluðuyla bir Bahçesaray’lý
ve korkum; yollarýna sinmiþ bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
geçitlerinde yasaklanmýþ mevsim hatýralarýyla
sana nereden geleyim?
Artýk her ses içimdeki bir sözün katili
oysa, bir seni bildim Anerka
bir de kaçmaya hazýr gözlerindeki, yarý uykuyu
ki henüz bir kaç asýrlýk olsa da sensiz kalmýþlýðým
bir seni bildim,
bir de sensizliði...
dilimde, kavimler göçünden kalma bir yol türküsü,
aklýmda, söze dönüþmeyen sesler,
yüzümde gülücük diye taþýdýðým hüzün,
boynumda, mor hamaylý gözlerin
ve yüreðimde
aþkýn kehanet korkularýyla
sabrýmý yoklayan esmer geceyi
ayýn öbür yüzündeki ihaneti
tanrýyý
ve
seni,
hakimin hükmüne kýrýlan kalemi,
ve
çekilen býçaðýn
aþkýn kirli tarihinden akýttýðý kanlarý
soluk ve soðuk yüzlerin sinsi pusularýný
celladýn cüzzamlý, kanlý avuçlarýný
ve her an tetikte, aklý firarda sevgilileri...
bir seni bildim Anerka
bir de sol göðsünde kýzýl alev güllerini
yüzünün yaþama dönüþüp,
gözlerinin felsefe ile anlaþtýðýný
ve bir ben bildim
Platon’un gözlerine ne denli yakýþtýðýný...
bir seni bildim Anerka
bir de yirmi dört saatin gece olduðunu
geçmiþ zaman kipinde bütün umutlarý
gelecek zamana baðlayan
baðlantýsýz bir baðlaç
ve
güneþe devrilmeyen
devrik bir cümle gibi
her þeyin anlamýndan koptuðumu
II
Aþkýnla,
ateþinde yanan þaþkýn bir pervaneydim Anerka!
yaþamýn baþlangýç noktasý
ve ölümle baþlayan baþlangýçlarýn son noktasý...
görünmez bir kazaydým kendi seyrimde
gece; zarf
ölüm; fiil
ýþýk; fail
ben ise bütün intiharlarýn öznesiydim
Pusuda iken bütün Firavunlar
kimseler sevmedi benim kadar gözlerindeki yarý uykuyu
bir intihar pervanesiydim, bir ýþýða aþýk
bir þaþkýn düþ kanadýydým
gözlerinde kýrýk,
gözlerine aþýk...
oysa þimdi Anerka,
oysa þimdi, kum saatinin ince belinden tek saniye süzülmezken
Bruki göçü gibi diyar diyar sürülen yüreðimde(n) vuruyor zaman
Babil’im, Ninova’yým.
yitik ve mistik bir zaman tüneliyim
bir çýðýn aðýr çýðlýðý
ve aðýr bir sevda enkazýyým Anerka!
III
Hislerimi bir derviþe satýp
tanýmsýz hiçliðimle dualarýn ürpertisine gizledim umudumu
boynumda bilmece gibi ismin
bir sevda türküsünün son notasý özetinde
ve
her kulacýmda dibe çekildiðim
anasýndan ayrý Van Gölü hüznündeyim
özü bilinmeyen dinler adýna
Xecé û Siyabend aþkýna Anerka!
yut dudaklarýmý
yut ki öpeyim yüreðinden
yoksa,
sol yanýmda aðýr bir kanamayla cebimde cerahatýmý taþýyarak
kötücül varlýklar
ve kaybolmuþ yüzlerin arkasýnda yatan hiçlikle
kendime yamanarak
ve yanarak
ve yalýnayak Tamara çaresizliðinde
kokunun sindiði kaleden bozma þatomun dehlizlerinde yitip
talihim gibi kör çýyanlarýn
bedenini oyduðu Akdamar olurum Anerka!
kývranan narin çaresizlik,
titreyen özüme bulaþmýþ acemilik,
ve
günah desenleriyle
ruhumun ölüsünde dirilen beden neye yarar?
yokluðun ölüm olur Anerka!
yokluðun, Baþkale’de sýrrý aþikar bir cinayet
ve Zilan Deresinde ölen çocuk ürpertisiyle
asi, direngen yüreðimdeki isyaný bastýran zulüm olur...
bir seni bildim Anerka
bir de senden olaný
kendimi ve yokluðumu
ve
uyruðumun aþk,
tabiyetiminse hiç olmadýðýný...
ey göðsüne yaslanýp çýrýlçýplak aðladýðým!
kaþlarýný aðýtlarýma,
gözlerini çaresizliðime,
yalnýzlýðým kadar prüzsüz bir ten
ve ýþýðý boðan gölgem kadar yoksul çizgileriyle
yüzünü yüzüme benzettiðim siluetsiz sevgili
bilirsin ’aþk bir sýðýnma talebidir’
anadilim gibi dilimin ucunda ve yasak olsan da
iri gözlerine beni de al Anerka!
Ýri gözlerine beni de al...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.