/sen saçlarýný düþürdükçe bakýþlarýna
ben iflah olmaz düþler kuruyordum
biri bir rüya görse
uykusuna girip hep seni soruyordum/
saçlarýna rüzgar dokunsa
doðuda bir adamýn yüreðine nazarýn deðiyordu
uzak yerlere düþ açýyordu kýl çadýrlarda göçebe kelebekler
yasadýþýydý oyunlarý idamlýk çocuklarýn
ve
bezden anneler yapýyordu öksüz bebekler...
/sen saçlarýný düþürdükçe bakýþlarýna
ben iflah olmaz düþler kuruyordum
sen ne zaman bir rüya görsen
uykuna girip kendimi vuruyordum.../
her yer bulaþýyordu üstüne adamlarýn
kirliydi ceketlerin iç cebindeki hatýralar,
yollarýný gözlüyordu oðullarýnýn
baktýklarý daðlara benzeyen anneler
ve keder;
Batman’da hayallerini asan bir kýzýn kaderine yazýlýyordu...
/sen saçlarýný düþürdükçe bakýþlarýna
bakýþlarýnda ben ölüyordum
ayaklanýrken yüreðimde bir halk
halkýmý da kendimi de öldürüyordum.../
artýk saçlarýna gömülmüþ yasak bir türküdür bu kent
oysa tanýdýðým tek özgür þehirdi
nüfus:1
rakým:1.77
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.