gözlerim suçlu
.
soðuktu
üþümeyi serdi üstüme bulutlar
soluk yüzümde asýlý hüznü tartýyor kantarýyla gökyüzü
saatler ölümü teðet geçe
en çokta beyazý acýtan kara gecede
karanlýðý yakan
gözleri þehla ateþ böcekleri
uçuþuyor durmadan
mahremin kuytularýna asýlý gecelerde
hüznü iðfal eden cinnet geçirmiþ yýldýzlar
sýcak bir cesedin kasýklarýndan düþerken
genleri zincirli küflü figüranlar
sahnesini alýyor vakitlerinden önce
ve
saatler çirkinliði leþ geçiyor
intihara meyilli bulutlarý savuruyor katil rüzgar
þimþekleri býrakýyor yerine kýzgýn kýzýl gök karanlýðýna
kan yüklü yaðmurlar saðanak saðanakken
bir mezar gölgesinde uyanýyor gözlerim
ellerim toprak kokulu
soðuk kol geziyor hücrelerimde
en çokta kendiyle yüzleþen yanýma dokunuyor
saatler ölümü sonsuz geçiyor
sözlerim saatlerin suçlusu
gözlerim üþüyor bulut geçiþlerinde
gözlerim suç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.