GÖZLERİ ÖPÜLESİ İSMAİL...

Amenna ve Saddakna...
Adaðý boynuna...
Bir kalb-i Halil’di âteþi döndüren gülzâra...



Bir yeni imtihan vakti þimdi,
Bir va’ad-i kavil
Bil-fiil...
Bir kurban
Bir Oðul.

Ýsmail...

Bilendi Ýbrahim’in ruhu, cümle uzvu,
Ýmaný makbul idi Hakk katýnda
Gönlü emindi, aklý selim...


Düþtü ardý sýra iblis...

— Kýyma Ýbrahim

Oðul, candan aziz.

— Biismi Rabbike...



Yüklendi taþa iman
Atýldý üzerine iblisin.

Sýnandý üç kere Ýsmail’in babasý
Üçünde de Hakk’a râm...

Ýsmail,
Emr-i Ýlahiyeye teslim,
Ne bir sitem, ne isyan.
Gözlerine cennet çekilen Ýsmail...
Ellerinde kement,
Ayaklarýnda urgan.


Çalýndý bilenmiþ iman boynuna oðulcuðun,
Köreldi býçaklar,
Kesmez.
Emir Yaratan’dan.

Taþta sýnadý Ýbrahim býçaðý,
Yarýldý taþ boydan boya.
Ýsmail’e iþlemez.

Cibril...
Ufukta atlý.
Bir koç vardý kucaðýnda, armaðan.


Çöz gözlerindeki yaþlarý þimdi
Ýki mükafata eren Nebi.


Sen Halilullah;
Sen bayram muþtusu.
Sen, gözleri öpülesi Ýsmail’e kanat...
Öpülür bizde de o gün bugün
Kurbanlýk canlarýn gözlerinden pür-þefkat.
Dilde dua olur;

Þefaat

Þefaat

Þefaat...

OLCAY GÖKÇE - AMASYA / KASIM 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: