Kalbe emanet bir sevda ile karýþtým,
Bu þehrin güngörmüþ sokaklarýna.
Dilimde eskilerden kalma bir þarký,
Tenekelerde el deðmemiþ çiçeklerin ýtýrý,
Semaverlerin ince dumaný…
Huzuru soluyarak geçiyorum içlerinden,
Kalbimde bir düþün yýkýntýlarý…
Baþýmý koyduðum bir cami eþiðinde,
Sabýr yüklü niyazlar dökülüyor gözlerimden.
Þadýrvanlarýndan akan âb-ý hayat mý ey mâbed?
Dolsun içime güvercin dualarýndan rahmet.
Aþk serencâmýnda bahtýma vuslat biçerek,
Gönlüme zikir düþür Esma’dan bir ad seçerek.
Saltanatsýz bir seyyah mýyým mülkünde, yâr?
Daðlardan iniltilerini topladýðýn âþýðýným ben.
Kýrklar’da sýrra erer, Lokman’da deva ararým.
Harþena’da boynuma urgan mý sevdan?
Ýlmiði çile çile hasretten.
Dîvâne eylediðin cânýma bir þifa sür,
Bîmarlarýna okuduðun naðmelerden.
Ýçim dolup taþarken,
Harmana har, yazgýma yâr düþer.
Bir “an” için saçlarýma bahar düþer.
Yeþile boyalý bir tarih akar baðrýndan þehrin,
Dîvân duran evlerin gölgelerini öperek;
Eski zamanlarda, serin avlularda, cumbalarda,
Þiir gözlü kadýnlardan zarâfet süzerek.
Karýþýp o masalsý dünyaya, yitirsem kendimi,
Aksam nehir misali, sevda yazýlý gözlerden.
Mihri gibi burçlarda doðan þiir olmak bu þehirde,
Dalmak hayâle, nehir boyu ilhamýn koynunda…
Her sözü þiire, her sesi musýkýye dönüþtüren,
Týlsýmlý ruhuna karýþýp, ermek sonsuza…
Köprüler altýndan geçen güneþ huzmesi,
Ateþdîde bir sevda gibi (y)akar alaca vakti.
Sýrtýmý sývazlar elleriyle çýnarlar,
Sýðýnýrým da kucaðýna,
Masallar söyler evvel zamanlardan.
En güzel nakþýný Ferhat, gözlerine çizer Þirin’in.
Aþkýn kalemi kadere, ne vakit vuslat yazmýþtýr?
Daðlara bir hâtýra býrakýr ölümsüz;
Amansýz bir cehd ile sevdaya dair.
Gönül, âh gönül! Bu þehirde böyle yaþanýr sevdalar.
Aldýrma hicrana, belli ki senin de adýn, defterde kayýtlýdýr.
Sýcaðý tüten bir kalple adýmlýyorum yollarý
Gamzesine gönül düþürdüðüm þehir sen misin?
Yüreðimi hangi bir evliyanda söyletsem,
Ýlâhi bir merhem ile yaralarýmý iyileþtirsem?
Mistik ikliminde her türlüsü güzel aþkýn
Bu ruh bestesine, göklerin ezelden mi alýþkýn?
Amasya… Bin yaþa baðrýndaki sevda(lý)larla.
Taþýdýkça en güzel aþklarýn mührünü, daðlarýnda.
Bir kesme taþta, kabartmada, camilerde sülüs yazýlarda,
Bir þiirde, bestede, notalarda; dile gelen aþksýn baþlý baþýna.
Vakti gelince de koyup caný, cânâný bir yana,
Durdun daðlarýn gibi; Ata’nýn ardýnda, vatan sevdasýna.
OLCAY GÖKÇE (AMASYA 2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.