Feryat

’Sana ben
Aç çocuklarýn gözlerinde vuruldum’

kumral aðýtlar dökülüyor saçlarýmdan
bir çocuðun gözlerinde yakalýyorum kaçan neþemizi
uzaklaþmak adýna harcadýðýmýz zamaný
þimdi þifa niyetine aþkýmýza sürüyorum



yitirdiðimiz ne varsa yeniden yeþermeli hikayemizde
bir ucu bende gökuþaðýnýn süzülmek için kalbine
diðer ucundan sen tut sevda baðýnýn yar!
hem sevmek için ne zaman geç/ti ki an þimdi olsun



yaslayýp sýrtýný bir kuytuda kalbini daðlarken sen
ben her gece bir tek gözlerine aðlýyorum
ve bir tek dudak büzüþün gelince aklýma
gülümsüyor yorgun kalbim


-g e l g e l d e k o y v e r e l l e r i m e d u d a ð ý n l a g ö z l e r i n i-


yüzünü düþünüyorum sevdiðim
bir su serpiliyor gecenin en karanlýðýnda yüreðime
tenha bir kent oluyor uyandýðýmda dalgýn sabahlar



aþký incitme, masum bir çocuktur o, nazlý bir çiçek
seni iyi tanýyor ondan yakaný býrakmýyor görmüyor musun?
yalnýzlýk zapdedilmez yanýný dizginliyor, býrak!
aþka bak! aþka b/ak!



soluk soluða koþuyorsun
sükût miktarý sus, fazla deðil
ne zaman daðlardan uzaklaþsan
hep böyle oluyorsun, sal gitsin
-geleceðimizi-



birþeyler var söyleyemediðim
geri almýyorum dilimin ucundakini
piþman deðilim yanýyorsa dilim
-ki hangi piþmanlýk senden kýymetli ki ?
günahýmý bastým baðrýma vurulduðum an gibi
sevda urganý boynumda as beni, geçmiþim gibi



herþey düzelecek demeyi istiyorum
ama düzelmiyor, düzelmeyecek
yüzleþme anýdýr belki an
deðiþtiremediðimiz hayatla



hoçþakal sýnýrsýz sevgim ve kýrýlgan nergisler
merhaba sýnýrsýz hüznüm, sahipsiz kederim/kaderim
merhaba bir kez daha!
kalemim ve yazacaðým kelimelerim
-m e r h a b a-
bayraðýmýn, kalbimin, kanýmýn rengi
merhaba aþk!
gel ama ne olursun yorma beni


fulya/kasým2010
Sosyal Medyada Paylaşın: