öteler
hatýrlar mýsýn nurcan
hani akþam olunca çoban ateþleri yanardý
daðlarýmýzda
biz hýdýr tepesi’nden izlerdik
çan sesleri akarken geceye
coþardý kaval da
yanýk bir türkü tuttururdu ahmet amca
biz dinlerdik
senin gözlerine yýldýz inerdi
sen bilmezdin
kekiðin ýtýrlý yanaðýnda ellerimiz
gözlerimiz ufkun kýzýllýðýnda
zamaný koparýrdýk ortadan
oturduðumuz kýna taþýnda
eve dönme vakti
rüzgâr iðde kokusu taþýrdý saçlarýmýza
hani o yaz akþamlarý
kayalýklara koþarken
kuþ kanadýna öykünürdü kollarýmýz
hayallerimiz kadar büyüktü adýmlarýmýz
ne çok kýskanýrdýk onlarý
kanat çýrparlardý ta ötelerden
pýnarýmýza su içmeye inerdi üveyikler
gizlice sokulurduk kýyýlarýna
uzak diyarlarý dinledikçe
ýslak bir keder dururdu kirpiðimize
sizin badem aðacýnýz vardý bahçenizde
çaðlasýna dokunamadýðýmýz
bir de akasyanýz
ne çok düþler asmýþtýk dikenlerine
gazeteden yaptýðýmýz uçurtmalar gibi
düþlerimizi de dallarda býraktýk
hüzün damlalarý dökülürken penceremizden
annemin kýzýlcýk reçeline ekmek banardýk
köy unutulmuþluðuna aðlardý
biz susardýk
þimdi ne zaman seni düþünsem
aðzýmda kýzýlcýk tadý
gelincik tarlalarýndan koþup gelir çocukluðum
daðlarýmda çoban ateþleri yanar
ah be gülüm
ötelerde ayrýlýk vurgunu sarhoþluðun
bir ben varým benden öte
bir de kocaman boþluðun
nuriye zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.