Ruhun düþmüþtü ruhsuz ressamlarýn eline
Acemi fýrça darbeleriyle hoyratça
Fason tablolara resmedilmeni izledim
Sabrýmýn sýnýrlarýnda silahsýz harp ettim
Ne galip geldim, ne yenildim
Bir kez acýya boyun eðip, gözlerime mim çekebilirdim
Buna katlanabilirdim
Çekmedim
Dik tutup gövdemden aðýr baþýmý
An be an griye giden yolda gölge gibi peþindeydim
Sen üvey sevgilerin kucaðýnda okþatýrken saçlarýný
Sibirya soðuðu ellere
Ben yanardaðlar evlat edindim yürek ayazýmý ýsýtayým diye
Sen yoktun ya, üþüdüm yaz sýcaðýnda
Göç edebilirdim sýcak diyarlara
Etmedim
Her gün biraz daha ak çaldým karaya
Varýrým dedim belki beyaza
Yolunu bekledim
Hani diyorum da bazen
Yok mu belledin sana rakip
Dinleseydi sahipsiz yüreðim akl-ý nizamýn sesini
Reddi miras eder miydi haziran güneþini
Kimseleri dinlemedim
Kar demedim, kýþ demedim
Býrakýp ardýmda açmaya yüz tutmuþ gelincikleri
Kardelenleri derledim
Ardýndan geldim
Dediler ki
Yanarsýn, elini uzattýðýn ateþin oðlu
Ben yanalý niceydi
Onlarýn gözleri âmâ
Benim yanýk izlerim yüreðimdeydi
Yarama vardý melhem
Uzatsaydým elimi onardým
Onmadým
Yangýna körükdü sevdan
Bilerek yandým
Sararmýþ takvimden bir aþk anlatýyorum þimdi
Di’li geçmiþ zamandan daha evveli
Öyle böyle deðil
Ölesiye severdim seni
Ardýnda fersah ederken seneleri
Beyaza varalým diye
Renk paletinin bir çukurunda kaybettim kalbimi
Geçmiþ zaman
Çýkmýyor hatýramdan
Hani demiþtim ya
Ya siyah ol al tüm renkleri baðrýna
Ya beyaz ol inkâr et tümünü
Ama gri olma
Asla gri olma
Gri renk deðil g/öz yanýlgýsýdýr
Gri ikilemin makyajýdýr
Sonuna kadar ardýndan gelebilirdim
Yanýmda olsan
Aka da karaya da meyl ederdim
Ama oldum olasý griyi sevmedim
Ölesiye severdim de
Yolculuk çok zahmetliydi bilinmeze
Sen rengini kaybettin
Ben kalbimi
Son sözümü yutmuþtum býrakýrken ardýný
Söylüyorum þimdi
Rengi solmuþ sevdalarýn
Hiç kýymeti yok sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.