Laf kalabaðýnda noktasýný kaybetmiþ ünlem gibiyim
Geceler gerçeklerimin üzerine yýðýlýyor
Gün doðumu fil sürüsü þiddetiyle eziyor tüm hayallerimi
Bir fikr-i firar ki, benden olamaz
Sebebi sensin...
Dere yataðýndan çýksa
Bulamaz mý yolunu
Ya göçmen kuþ kuzeye uçsa
Yakar mý þimâl kanatlarýný
Elimdeki üç taþla beþ taþ oynayabilir miyim
Bir þeyler eksik kalýyor
Masallar yazýyorum
Masallar yazamýyorum
Ne elim tutuyor ne dilim dönüyor
Nerede parmaðýma doladýðým harfler
Nereden baþlayacaðýmý bilemiyorum
Bir varmýþý yok
Bir yokmuþta takýlýp kalýyorum
Ve olmadýk bir yerde bitiyor masal
Masal yarým, ben yarým
Ýtiraftan korkuyorum ya; hâl böyle
Sen varsan varým
Sensiz her þeyim yarým
Yanýmda olasýn, ruhunla ruhuma deðesin istiyorum
Sonra bu düþünce sýtma gibi titretiyor bedenimi
Korkuyorum
Taþ taþ üstüne kurduðum ütopyalarýmý yýkarsýn diye
Korkuyorum masalýmýn son noktasýný
Ýstediðin yere kondurursun diye
Laf kalabalýðýnýn ortasýnda beli bükülmüþ soru iþareti gibiyim
Hiç iyi deðilim
Aklýma olmadýk þeyler giriyor
Diyorum ki
Mürekkebi býraksam bir kenara
Þarapla kandýrsam kelimeleri
Sarhoþ etsem cümleleri
Sonra en zayýf anlarýnda
Ýki kelime ile yazýversem seni sevdiðimi
Laf kalabalýðýnýn orta yerinde aþkýn kayýp noktasý gibiyim
Hiç iyi deðilim
Hiç iyi deðilim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.