Kör bir kelebeðin ýþýða uçuþuydu seni seviþim
Yýkamaktý günah kokulu ellerimi bir cami avlusunda
Sana dokunmak
Ve
Kurumuþken susuzlukta
Sarnýcýn dibindeki son damlayý
Dudaklarýma deðdirmekti seni öpmek
Kutsanmýþ tiryakilik
Damara basýlan tütün kadar kuvvetli kanýmda
Fýrtýna sonrasý sakinliktin bedenimde
Ýncir çekirdeðini doldurmayacak sebeplerden sevdim seni
Ve bir sekoya kadar büyüttüm avuç içi yüreðimde
Yedi renkte yansýrdýn özümde
Gözümün nuru siyahtý oysa
Yýldýz tarlasý misali bakýþlarýn vardý
Geceye özlemimdin
Biliyor musun; ben senden önce hiç yakamoz görmedim
Tene deðmeden ruhu sarmaktý ki maharetin
Batýdan doðardýn
Üþüdükçe matemim
Ben
Senli günlerimde
Özgürlüðe salýnmýþ kafes kuþu gibi
Yalnýz heyecandan titredim
Kasýrgalar geçti sevdamdan
Tenin dokundukça tenime
Hiç ama hiç üþümedim.
Hayatýn büyük ikramiyesiydin belki
Bense çocuk
Ya da, belki yalnýzca þýmarýk
Tamam
Susarým ben; sen kus öfkeni
Ama cellat bile sorar kurbanýnýn son dileðini
Yýllar sonra vereceðim bu hesap
Hesap deðil, temsili kýyamet
Tövbe zamaný geldi madem
Ben susayým içimdeki kozalarý
Sen de beni affet
Ben seni kör bir kelebeðin ýþýða aþký gibi sevdim
Seni gerçekten sevdim
Senin ýþýðýn göz alýcý
Ben ise kýsa ömürlüydüm
Kelebek döngüsüydü aþk
Severken öldüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.