Rağmen sevdim

Aklým bulanýk
Gönlüm bir meçhule kaymakta
O meçhul ki
Yýldýzsýz semalarda
Karanlýða inat
Iþýl ýþýl parlamakta
Gece gibi olan yüreðimi aydýnlatmakta
Korkuyorum...
Ya bir gün kayarsa avuçlarýmdan
Ya bir gün kaybedersem ýþýðýmý

Hani kar yaðarda..
Her yeri beyaz bir örtü kaplar ya
Ýþte o zaman serçeler,sýðýrcýklar
Yiyecek bulabilmek için
Evlerin pencerelerine konar
Ýþte öyle bir þey
Sana olan muhtaçlýðým
Tüm umutlarým karlar altýnda
Üþüyorum!

Fýrtýnaya tutulmak üzereyken
Yetiþtin imdadýma
Çekip aldýn beni
Sýyýrdýn düþlerimden
Hayallerim bile aldatýyor
Doðruyu göstermiyor ki
Ne çok yýkýðým
Ne çok kýrgýným bilsen
Utanýyorum yeniden sevmekten.
Bir yýkýmý daha kaldýramaz bu beden
Þimdi susma vakti/
Noktalamalý tüm hayalleri
Ve virgül koymalý
Umudun alýn yazýsýna
Yalnýzlýða doðru yola koyulmalý.
Alýþmalýyým yokluðuna
Baþka çaresi yok.

Bazen hayat
Doðru insaný
Yanlýþ zamanda çýkarýr karþýna
Yada doðru zamanda yanlýþ insaný
Bu zaman denen mevhum
Ne menem biþi ki
Yakýyor hep canýmý
Hiç mi
Doðru zamanda doðru insan
Çýkmaz insanýn karþýsýna

Ben doðduðumdan beri kayýbým
Arar dururum kendimi her köþe baþýnda
Dizlerim titren bazen ..çökerim kuytulara

Biz gülleri dikenleriyle avuçlamasýný da bildik
Avuçlarýmýz kanaya kanaya
Biz gülleri baðrýmýza basmasýný da bildik
Göðsümüz kan revan içinde kala kala
Raðmen sevdik..
Gülleri dikenlerinden ayýrd edemedik.


dil-ruba 19 Ekim 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: