SEN....

SEN


Sen, yakýyorsun yürekleri
Kan aðlatýyorsun kalpleri
Gülünün hasretiyle yaþayan
Sesini iþitip de kavuþamayan
Bülbül’ sün.

Sen ruhlarda bir sýzý
Özlerde bir sancý
Kalplerde bir hüzün
Keklik’ sin.

Sen endamý güzel, duruþu güzel
Bakýþý güzel, gamzesi güzel
Dostluðu güzel bir sýrdaþ
Azap ikliminin ateþini söndüren alev
Gül’ sün.

Sen yapraktaki küçük çið tanesi
Meltem rüzgârýnýn azizesi
Kalplere duyulan ýlýk meþalesi
Bahar sabahýnýn neþesi
Gonca’sýn.

Sen kaynaðý gönülden olan sözlerin
Gönüllere huzur eleyen dillerin
Uzakta unutulan rüyalar
Umutla beslenen hülyalar
Aþk’sýn.

Sen, uzaklarda gurbet ellerde
Ulaþýlamayan bayram sabahý
Ayný havayý soluklayan karanfil
Gül çehreni cihana yayan mýzrak
Baþak’sýn.

Sen bir lale yüzlü,
Kumral kâkülü güzel
Sümbüller içerisinde gül goncasý
Elaya taþ bastýran Kardelen
Elmas’sýn...


MURAT AYDIN/Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın: