Unutulmuş Bir Şiir

Terk edilmiþ bir þiirin
Devrik cümleleriyimdim ben
Gözlerinin ferinde bitti devrimim...

Bir okyanusun
Dalgalarýna yazýlmýþ bir þiirde bulmuþtum
Ýsyana yazýlmýþ bir þarkýda kaybettim seni
Üstelik alfabem kimliksizdi...

Bazen sustum ortasýnda gözlerinin
Bazen içimden bir þiir konuþtu
Hiç susmadan
Ama hep boðulan ben oldum
Gözlerinin yeþilinde...

Yýkýk bir þehrin ortasýnda
Düþürdüðüm þiirlerimi aradým durdum
Þiir nedir, kimdir bilemezken...
Sonunda buldum
Senmiþsin þiir
Gözlerinmiþ þair...


Artýk iç cebime sakladým alfabemi
Hiçbir þiir beklemeden...

Ve gözlerini hiç düþünmeden
Yoksulluðuma yazdým þiirlerimi...
Yoksulluðum sensin unutma!

Ey gözlerinden aþk içtiðim sevgili
Yarýnlarýma dün olmayý býrak
Beni bugününe sýðdýr.

Demeyi bile beceremiyor artýk dillerim...

Artýk
Bu þiirler isimsiz hem sensiz
Ben gözlerinde kaybolmuþ sefil bir þair
Ama þiirsiz...

Yaralarýma tuz basýyorum
Acýsýný hiç hissetmeden
Þiirler saplýyorum baðrýma
Yeter ki gözlerini
Benden ayýrma

Yeter ki son bir umudum olsun
Yaþayabilmek için
Ve yaþatabilmek için gözlerini
Aklýmýn odalarýndan hiç çýkmasýn gözlerin...


Unutma sen
Unutulmuþ bir þiirin
Avutulmuþ sözleriyim ben...

Sosyal Medyada Paylaşın: