“göle mavi yakýþýr mý hiç... yüreðimde ki hüzün dolusu ezilmiþliði kirli çuvalýma koyarak kahrolasý geceler de umutlar yeþil göle atýlýr mý hiç...”
...neyse bir göl hikayesi anlatayým ; bir akþam üstü tan aðarýrken rüzgarlarýn çýðlýklarý duyulur tepelerin arkasýndan balýkçýlar hýzlý adýmlarla kaçarken gölden hayal meyan görünen güzel balýklarýn kayalýklardan intihar ettikleri görülür... hayýr ! olamazdý.. esrarengiz bir olaydý bu... kim bilir ? her þey yaþlanýyordu sular çekiliyordu... yaðmursa artýk yaðmýyordu...
“bir göl kenarýnda buldum kendimi ; yine bir göl kenarýnda kaybettim benliðimi...”
...gelelim mavinin hikayesine kimdi bu mavi ? yabancý kimliðin gizlilik zýrhýný delmeye çalýþan biri mi ? yoksa bütün insanlýðý kinle , soysuzluðuyla karýþtýran deccal mi ? ne iþi vardý yeþil gölde... balýklarýn yüreði yeþildi ; zaten kayalýklar yosunlarý bu yüzden sevmemiþ miydi ?
...dinle ey mavi ! sözüm anlayana... sen ki bir renksin gökkuþaðýndan çalýnma ben ki kýrýk mýsralarýn yazgýsýnda , çaresiz... þairden önceki bir yerdeyim... yeþilken benim gölüm sakýn ha ! girme olur mu suya ? sonrasý malum iþte kayalýklardan atlýyor balýklar rüzgarlar çýldýrýyor sular çekiliyor yaðmurlar artýk yaðmýyor...
...dinle ey mavi ! þimdi söylesene göle hiç mavi yakýþýr mý ?
e.onbey Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.