Her akþam mehtabýn gölgesine vururdum Kendimden kalan çýrpýnýþlarýn asiliðini… Bir gülüþ belki de hayattan en çok istediðim Benden çok uzakta olan bir kadýnýn sevgisi belki de… (þimdi söylermisin, nasýl hüzün akmasýn yüreðimden) —bir akþam-ki mehtapta öylesine yaþýyorum…
Mevsimler düþüyor, geriye kalan hayallerimden Bir neden arýyorum/ her þeye bedel bir sebep! Öylesine serüvenlerin peþinden kandýrýldýðým, Biraz “ben” istiyorum, geride kalan çocukluðumdan… (ayrýlýktan öte bir þey bu-týpký çocukluðumdaki gibi) —bir mevsim-ki yaþandýkça terk edildiðimi hissediyorum…
Evet, ben o eski günlerimdeki rüzgârlarý özlüyorum Tenime deðdikçe yaþadýðýmý hissettiðim o fýrtýnalarý… Korkarak pencerenin ardýna gizlendiðim o karanlýðý Belkide kendimden bu kadar kaçmamý saðlayan o aþklara… (oysaki ben her yalnýzlýðýmda düþerdim pencerelerden) —bir rüzgâr-ki çalýyor kendimden de beni çok uzaklara…
“kendime yakýnlaþtýkça hayallerimden de uzaklaþýyorum…”
not:çýkarmýþ olduðu "beþinci mevsim" albümünü dinlemenizi þiddetle tavsiye ederim... ( www.goktancelikiz.com ) Emre onbey Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.