Ýkimiz yerineydi bu adalet;feda edilen her sevgide aþkýmýz hep haklýydý... ya þimdi ne oldu... Hangi unutulmuþ kurþunun hedefi oldun da gözlerimden akan yaþlara mani olamadýn. Geceler boyu telefonlar kime,hangi aþýklara aracý olmuþtu da biz engel olamadýk... Þimdi yazýyorum iþte sabahlar,akþamlar hepsi benim... bu yürek asla yenilmeyecek gurura...
Sana söylemesem de sevmiþtim...ikimiz için tertemiz uzanan yollar yapmýþtým. Þimdi boynum eðik suçlular gibi dolaþtým günlerce bu kederli kalple.. Seversinde bitersin...milyonlarca kez yenildim ama kendi organlarýma... Utanýyorum yaþamaya, Aðlýyorum derinden kimseler sormuyor.. Ne haldeyim bilmiyorlar...
Küsen hediye gibi adresimi bulamýyorum aslýnda gitmek istemiyorum belki de... Benimle olan aþka yenilseydim de bu kadar zor olmasaydý adrese gitmek... Ne kadar yanlýþ varsa hepsini yapmýþým, Oysa güzel olan her þeye seni koymuþtum... Sen üzülme diye kendimi bile üzmüþtüm. Soðuk gecelerde üþüme diye eþyalarýmý yakmýþtým.. Kendime hediye ettiðim her günah þimdi býçak gibi kesiyor bu ahmaðý... Kendimle feda ettiðim bu beden þimdi beddualarda... Anlýyorsun deðil mi ?..
Biliyor musun seni niye sevdiðimi ben artýk bilmek istemiyorum da... Muhtaç olduðum anda uzandýðým tek daldýn hani hatýrlarsýn belki ölmek üzereydim... Kötü bir ölümle ruhumu emanet etmeyeyim derken þimdi daha kötüsüyle karþý karþýyayým.. Çok kolay oldu aþkýmýzýn sonu ; adýna ayrýlýk koyduk, soyadýna gerek bile kalmadý...
Karanlýk evimde aydýnlýk kelimesine ait hiçbir yakýnlýk yok sayende... Kadýnlýðýný bana kalan sensizlikten bir armaðan gibi saklýyorum.. Kurtulan aþkýn baðýmsýzlýðýnýn yerine kimse talip deðil bu ölgün gönülde... Kaybeden aþýk hasretin en mükemmel anýnda sözlerini gözlerine býrakmýþ,gitmiþ...
Hiç kimsenin vedasý senin yazdýðýn yazý kadar harakiri kokmuyor Verilmeyen son nefeste bile zamaný hiçe saydýn Kýydýðýn aþkýn lanetiyle baþbaþa kaldýðýn an zamanýn yalan olmadýðýný anlarsýnda.. Umudun aþký nasýl beslediðini, yerime bir baþkasýný koyarak anlayamazsýn...
Batan gemide kaptan bir umut için denizlere meydan okuyorsa... Hiç deðilse batan geminin,batmayan kahramaný olarak yaþamýn þerefinde batmadan kalýyordur.... Ya sen sahip olduðun hangi nesneye tutunarak þerefinle batmayý göze aldýn... Kum gibi sahillere kaç kere sevdiðinin ismini kendi isminin yanýna layýk gördün... Acýmasýzlýðýnla býrakýp gittin, Hiçe saydýðýn,ezip geçtiðin senin için yaþayan bir aþkýn gözyaþýydý... O güzel günler sandýklara saklanmamalýydý.. Hatýr için sevgi dolu kalpte kalmalýydý...
Çiðnenmiþ hayatta sevilmiþlik her þeyden üstündü.. Bu hayata býrakacaðým en büyük hediye sen olacaktýn... Ýþte böyle birileri yol alýr ; birileri yolda kalýr.. Hangisi olduðuna sen karar ver... Ama dilersen sen karar ver mutluluðun kimde kalmasý gerektiðine.. Ben mutsuzluðu seçtim...neden mi son defa bir deðer bilir olmak istedim... Sonlarda olmak istiyorum iyilikte de kötülükte de.. Zor oldu aþk...zaten senle her þey imkansýzdý...
Kýsacasý mutluluklar...
emre onbey Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.