/ Zihnime vurulan prangalar küf tutmuþ .Var git yoluna dilimin belini bir kýrarsam ; mücrim gece koynunda asar beni.
Þah damarý çatlamýþ yüreðim býraktýðýn enkazýn can çekiþmelerinde.Ateþten bir hikayeyi söndür artýk , son bulsun izafi
nöbetlerim... /
Yeni bir ben saklý
üzerimden soyunuyorum kendimi
ben kokan ne varsa köprünün ayaðýnda sallandýrýyorum
eliyorum ömrüme dair tüm geçmiþi
mücrim bir gecenin yüzleþtirmesinde
çýðrýndan çýktý çýðlýklarým
suskunluðumun hüzmesi dökülür
derin yanýk isleri oluþturur gözlerim
hiç gelmeyeceksin gibi yýkýk bir duvar enkazýnda
zelzele altýnda kalan yüreðim
vesveselere kurban gider
viran bir yalnýzlýk olurum
sen kokan eylül denk düþüyor öyküsüzlüðüme
çelme takýyor adýný her söylediðimde
son baharýn son vakti uykusuz geceler düþürürken gözlerime
sarý yapraklarýn yerden kalkýþý gelir
keþkeler birikir dilime o an
hüzün kopar rüzgarla
eserim ...
ne vakit !
bir kâhin konuþuyor
hurafe bir kaç söz takýlýyor diline
gördüðünü söylüyor fincanýn telvesinde
bilinmeyen vakte gebe etti
kaç vakit düþüyor avuçlarýma
payýma düþeni aldým senden
acemi bir falcýnýn falýndan izlerken
gardiyaný olduðum senin
içimde çýðlýk nöbetleri geçer
ýssýz zindanlardan toplarým
necef suretli yürek parçalarýmý
cinnet saatlerinin bitimi düþer
sermest yarama
seni k/anarým ...
sýðýndýðým her limanda terkedildim eskimiþ filikalarýmla
seferini bitiremediðim müebbet düþmelerim
zulmetin iflah olmazlýðýndan esiyor
esiþimi astýðým mum iplikleri
yol yordam bilmeyen rüyalarýma daraðacý oluyor
Öldüm !...
bin kez küllerimde dirildim son baharda savrulmak için
hangi ayrýlýklarýn kapý tokmaðýna yaslayacaðým baþýmý
hangi ziller de takýlý kalacak parmaklarým
hangi sýzlayan merdiven baþlarýnda aðrýlarýma merhem olacaðým
sokaðýndaki öksüz yetimliðine kavuþuyor bir bayram sabahý
yalnýzlýðým ;
öksüzlüðümün elini öpüyor ...
yüreðimden men olmanýn vakti
þimdi usulca git
farzet sevmedik
gidiþinin eþgalsizliði çökmüþ üzerime
kaç intihar provam olumsuzlukla sonuçlandý bilmiyorum
susmalarýma yeminli bir morg yalnýzlýðýma can ver
varsýn tüm trenler dursun
sussun tüm sirenler
ummasýn hiç bir cümlem senden medet
mevzilensin dudaklarým kanlý gidiþine
varsýn ellerim sen kadar açýk kalsýn (.)