Çýkmaz bir sokak oldu aþkýn adý, Kayýp gecelere tutsaðýz artýk. Senin adýmlarýnda çaresizlik, Benim adýmlarýmda özlem...
Ayrýlýk, adýna anlam katan kederi yüzümüze eklemiþ. Yürüyoruz, en anlamlý acýlarýn sonu olmayanýna.
Yaþanan tüm anýlar, bir yýldýz gibi kayarken düþlerden... Aþk adýna söylenen sözleri içimize atmýþýz, Limandan kalkan son gemi gibi, aþkýn ardýndan bakakalmýþýz.
Ellerimiz ayrýlýrken baþlamýþtý kaybediþler... Akýp giderken zaman biz, yine bizden çalýnmýþýz..
Þimdi sen, kendi piþmanlýklarýnýn içinde can çekiþmekte, Ben, kaybettiklerimin müphemiyetinde acý çekmekteyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gariphikaye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.