KÜL MEVSİMİ

pencereden giren ölü ýþýk
sen say ki akþam çökmekte dýþarýda
oysa gençlik yangýnýndan kalan
gözlerimdeki alacakaranlýk bu

ayaklarým baðlanmýþ hazanla
gözlerimde ah-ü zar
kendime sýðýndým, yürümüyor yollar artýk bahara

dünde kaldý aþk, vakitler geç
nerde ömrün sol anahtarý
nerde notalar
unuttum o þarkýyý
neydi güzelim, hani rüya gibi…
ne zamandý, ah o zamanlar
söylemez oldu hazan,dilinden baharý

geçer gider, gözüne bata bata cümbüþü
renkler sende hep ayný
kül kalýr, düþlerden geriye
gelmeyecek, bekleme sarýþýn günü
bu mevsim "kül mevsimi "
yönüne bir kez esmer geceler düþtü

sihirli bir suya karýþsa yüzün
olsa, dün yaþanmamýþlarýn bir þansý daha
aþký bilmemiþ ol mesela

bahçenizdeki ip salýncaðýna kurulsan
sonra havalara uçursa seni ablan
kulaðýna küpeler taksa, kiraz aðacýn
yok olan ninni sesiyle
kim bilir hangi evde uzanmýþ, kalmýþsa þimdi

önümüz bayram
bayramlarda hep iki buçukluk verirdi ya deden
alýp sonra,iki bisküvit arasý bir lokuma kaptýrýrdýn bakkala

hani futbol oynardýn o devirde inatla
bisiklete binerdin etekle
hani uzun sarý lepiska saçlarýn dilindeydi herkesin
hani bakmadýn diye
tokat yemiþtin ya, elâ yeþil gözlerine âþýk olan çocuktan

“beni de alýn koynunuza hatýrâlar
dolanýp kalayým bir an, boynunuza hatýrâlar”
göz açýp kapayýncaya kadar derlerdi de ömrü, inanmazdým o zamanlar

ne kadar beslersen besle
kendi kaynaðý tükenince, tükeniyormuþ yaþam nehri
geldi sonunda kül mevsimi…
dön dönebilirsen geri
neler vermezdin deðil mi?

Hâdiye Kaptan

c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir



Sosyal Medyada Paylaşın: