MAYIS KABUĞU

içimdeki sahte umudu ortaya serer diye
kendi gözlerimle karþýlaþmaktan korktuðum
aynada yüzleþiyoruz yüzümle

yaþanmamýþ sevinçlerin acýsýyla kaplanmýþ
kabuðunda bekliyor mayýsýn soluðu

aydýnlýða akamýyor gözümdeki kara
gecikiyor yaþanmasý gereken an
telâþlanýyoruz

/oysa, ne üzülmeler , ne sevinmeler eþtir yaþamda
hangi terazi þaþmaz deyin bana
ve kimdir kendini telef eder, denge diye diye/

bak ve gör gözüm
üç rengi var yaþamýn; siyah, beyaz ve gri
hepsini yaþamadan olmuyor
biliyorum, sen de bilmelisin

yakmadan tomurcuklarýný hýncým
zedelemeden yaþam damarýný
usul usul kýrmalýyým kabuðu(nu)mu

son bir þans daha ver hayat, dünün yaþanýlmamýþlýklarý için
yeni doðan bebeði, pamuklara sarmalar gibi sarmalarým ben onu
gece tarayamaz saçlarýný bir daha
dudaðýma kondururum
mayýsý / mutlu mesut güler mayýs aynada
menziline girer, ben de gülerim…
derken, belki de hýrsýndan çatlar, yok olur hüzün


Hâdiye Kaptan

c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: