ONLAR SEVDİĞİNE VARACAK

bir gün oturuyorken,öylece dalgýn
evinizin camlarýna kaydý gözlerim,
görünmedin.
sonra o küçük çeþmeye baktým,
evinizin önündeki.
bir küçük kýz su dolduruyordu,
sen yoktun.
birden eskilere doðru yürüdü,
düþüncem hayalim.
ve inan...
ilk defa ooofff çekmedim.
duymuþtum seni istediklerini,
verildiðini.
ve yarým milyona ulaþmýþ deðerin,
duymuþtum.
memnunsundur umarým,
mutlusundur.
sen hiç merak etme beni,
mutluyum ben de.
dolaþýyorum köyün sokaklarýnda,
tarlalarýnda,daðlarýnda.
elimde dayak, sýðýr güdüyorum.
kiraz yiyorum dalýnda.
biliyor musun, buðdaylar þimdi baþak baþak,
ve altýn sarýsý doða.
geceleri ise anýlarým düþlerim,
dostlarla yüklü hep.
ve diðer bir mutluluðum,
yarýn....
pek yakýn bir yarýn.
evinizin önündeki çeþmeden
su dolduran o küçük kýz
ve diðerleri
babalarýnýn ceplerinde eritmeyecekler
sevdalarýný.
onlar gülüm...
onlar sevdiðine varacak,biliyorum.




20.07.1982-KASTAMONU



Sosyal Medyada Paylaşın: