öyle deðerli ki zaman
düðümlenmiþ gökyüzü kirpiklerimde
þimdi
hangi saatin yüreði vurulacak mavi
mevsimler sayýyorken aylarý
düþme( ler ) de
uzak gözyaþlarýnýn rengi poyraz
bir vasiyet gibi eserken içsel sesim
varlýklarýn ölü sessizliði
gözlerimde uyuyor
yaklaþan sabahýn
derlemelerini kýzýllaþtýran gece
çiçek tarlasýnýn ýþýklarýyla seviþecek
eylül ‘de yaðmur tanelerine dokunmak kadar
özlemle ürkek bir muamma
sisli zamanlarýn aðaran saçlarýnda bilinmezlik
açýlan bir avuç gökyüzünde
bil ki baþkaldýrýr dünyaya
çaresizlik
sevginin ýþýðýnda
...................