-Ýçim içime sýðmýyor bu sabah! -Yine n’oldu? -Ýyi birþey oldu galiba? -Söylesene! -Evim yýkýldý!..
&
Bazen hayatta, evini barkýný yýkmalýsýn. Çünkü pencerelerin, evinin içindedir.
Mutluluk, bakabildiðin pencerelerden ibarettir ya hani... Manzara kimi zaman, El pençe, dizginsiz bir deniz... Kimi zamanda, yetimhane gibi acý olabilir.
Peki sabit mi durmalý pencere dediðin? Yoksa deðiþmeli mi ara sýra?