Ey insanoðlu nasýl geldin dünyaya,
Niçin bakmýyorsun hiç yaþantýna,
Gitmeyecek misin son olan mekâna,
Bir zaman sonra duyulacaksýn salalarla..
Etrafýna iyi bak ibret al ve düþün,
Unutma mahþer olacak asýl düðün,
Gidilince gelinmiyor oluyor geçmiþ gün,
Dövünebilirsen hiç durma dövün…
Bak yere düþün þu kuru yapraða,
O da baðlýydý bir zamanlar hayata,
O bile gidiyor bak geldiði topraða,
Haline iyi bak düþün ve olanlarý anla..
Baharla gelen mevsimini iyi bil,
Býrak bedenindeki gafleti sil,
Yaratana zikretmen için verilmiþ dil,
Senden beklenen yaþam bu deðil…
Düþün anla iyi gör bak da etrafýný,
Güzel yaþa zehir etme hayatýný,
Unutma ibret al, saygý göster yataný,
En iyisi ondan, o affeder kulaný..
Sakýn aldanýp dünyaya kanma,
Sakýn bana ne deyip kafa sallama,
Umutsuz olup da karalarý baðlama,
Sýký baðlan uzak olma yatana…
Ýbret al bugün var yarýn yok,
Birçoðu aç, senin karnýn tok,
Dünyada senden kötüsü çok,
Yaratandan baþka sýðýnak yok..
Gel düzelt kendini sakýn aldanma,
Biraz olsun umutlarýndan kopma,
Umudunu yaþa yarýnlara býrakma,
Bu günleri bakýp da yarýnlarý unutma…
ZEKERÝYA BAÞGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.