Kukla
belki bir-iki dize son anda
bir-iki zayýf çýðlýk
dönüþmek üzereyken bedenin
ipleri ellerinde bir kuklaya
(ki oynatýp hareket ettirmelisin
onu gidip gelmeli tahtadan eller ve
ayaklar bir yapý-bozum
amaçsýzlýðýnda hiç kesintisiz ve
çok kesikli acayipçe-kaygýlý-sanrýlý
sürüklenerek ve
sürükleyerek tüm yabancý-kirli-utangaç
sözcükleri peþi sýra
tutkudan uzak bir
þevk ve
belki de vakar ya da
-kim bilir aþkla)
bir hiç uðruna harcamalýsýn tüm döküntüleri
-ki kimseler bilmemeli
son dizenin son olduðunu
yok olurken bir-iki belirsiz sözcük uðruna
(ipler kaymalý
usulca ellerinden ve
titrek-parýltýlý-hüzünlü bir ateþ çakmalý
gözlerinde yoðurup tüm döküntüleri fýrlatarak
bir kenara ve
acýmalýsýn utanarak
kendinden kusmalýsýn tüm süprüntü
sözcükleri belki
budayarak ya da
en iyisi olduðu
gibi öyle yekpare ve
kaba ve
belki de kendin olmayý
denemelisin gocunmamaya çalýþarak birkaç tahta kurusu ve
bir-iki diþ budak ve
yalnýzlýðýnla özdeþ acýndan)
soðukkanlý davranmalýsýn iþlerken ilk cinayetini
-ki kimseler kim olduðunu bilmemeli
öyle ki özgürleþebilmelisin ölürken
usulca kaymalý iplerin ellerinden
gördüklerin bildiklerini yalanlamamalý
takýlýp kalýrken bildiklerin
hiçliðin inadýna kaygan aðlarýna
(tüm tuhaf duygularý
unutup yenilerini koymalýsýn yerine
sadeleþerek ve
kendinden öncekilerin kim olduklarýný göz ardý
etmeyerek ve
tüm kýrýk-dökük-yalnýz
aþklarda arayarak
yitip gidenlerden arta
kalanlarý)
unutulup hiçleþmelisin böylece
salývermelisin iplerini
nasýl olsa bir hayaldi
burnun çaresizce inatçýlýðýný saymazsak
-insan kalmak
Ocak 2010 / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.