Avuçların İçi Kan Alacası…
Avuçlarýn Ýçi Kan Alacasý…
Hayat oyunlarýnda çýkmaz sokakta topa vurarak gol atýlmýyor.
Sadece çürüyor insan bir baþa, bir sona koþarak.
“Kadýným” kelimesinden nefret ederek.
Oysa bütün sokaklara buluþmak için isimler takardýk…
Bütün sokaklar buluþmalarýmýza çýkardý.
Þimdi ise vedalaþacak kadar, zamanýmýz olmadý…
Ben seni seviyorum desem ne yazar bu kalem…
Uzak diyarlardaki sevginin son sesi bu,
bitmeyen tekrar tekrar çalan bir þarký ile.
Dönülmez bir geçmiþ,
set set duvar arkasý,
sonsuz bir özlem uzanýyor tel diken çitler,
avuçlarýn içi kan alacasý,
beyin düþünce girdabý,
unutulmayan bir aþkýn son sesleri tutuluyor.
Feryatla inleme arasý bir haykýrýþ.
Ve müzik durmuyor,durdurulmuyor,
bitmeyen sevginin uzaðýna atlayýþ bu,
göz diplerinde þimþek çaktýran,
varlýkla yokluk, var olmakla kaybolmak,
bir ormanda…
Yangýn var,
yüreðim kan döküyor,
gözlerim yarý kapalý.
Sonsuzluk gezintisi gibi geçmiþ.
Hikâyeler aþka dair,
var olmalýydýya dair.
Kaybolunmamalýya dair,
tutup býrakýlmamalýya dair,
ve kimsesiz öksüz sevgiye,
bana dair…
Bir kulak çýnlamasý bu kara bulutlara týrmanan,
ve bulutlardan düþen seslere dair
bu seviyordum seni demeler…
Yangýn çýkmazý bu ateþ çemberi,
içinde küllenilen aþka dair
ve, yanan ben…
GÝTMELERÝN ÇOCUK AÐLAYIÞLARI GÝBÝ PARÇALIYOR BENÝ…
DÝYEN BEN…
Bana dair bu unutulmuþluk hikâyesi,
ve sana dair bu perdenin iniþi,
OYUN BÝTTÝ DÝYOR MAÝSTRO…
Mustafa Yýlmaz
(Ýzmir_ çandarlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.