Al koltuğunun altına yüreğini…
Bir ben vardý bir de içimdeki diðer ben...
Bir sen vardý bir de içimdeki diðer sen...
Yýllarým vardý bir senli bir de ben içli...
Bir de diðer senli olan ben vardý ki periþan...
Bir ben þaþkýn vardý senlili yaþama...
Unutulmaz acýlara uðrak olmuþ bir de ben vardý senli unutulmaz sevgiden kalanla...
Unut diyen bir sen vardý ki ben periþan...
Hayat bu sevdiceðim hayat bu ki yalnýzlýk þimdi baþ tacý...
Unutamamazlýk iç derdi...
Bir sevgiydi beni senli yalpalandýran, bir sevgiydi beni boþluða atan,
bir ömür ki þimdi yýllarý hasrete saydýran, bir sen ki önümde bir tasvir uzaklara baktýran...
Böyle gider bu hayat sevgili sensizde gider ki bir uçurum kýyýsý...
Al koltuðunun altýna yüreðini,
bas basabildiðine, tabanlarýnla,
bütün kelimelerin sonuna noktayý koy,
geceleri aðlamayý býrakarak düþ gölgenin önüne,
Bütün sevdiðin isimleri boþ ver,
istersen en sevdiðin ismi ez ezebildiðince gitmeseydin diyerek…
Sadece ismin anlamýna bak,
ne kadar kanatacaðýn yerin varsa ki kanat,
unut bütün sokaklarýn darlýðýný,
saçlarýný avuçlarýna al,
düþün çektiðin acýlarý boþvermiþcesine dünyayý,
aðýtýný al dilinin ucuna,
ihaneti anlat kendi kendine,
öðrenemediðin kýsýmlarýyla feryat et ki koyverdiðin anýlarý gölgenle kovala…
Sevdiðin isimlerin ardýnda bir tekini býrak ki veryansýn eyle geçmiþindeki acýlarý,
ihanetin bedelini ödeyenleri düþün ki hak etmediklerini sil at…
Sil ki kendin de silinsin,
adýymýþ, seviyormuþ ki ihanetin bedelini ödet kendine kendi kanýný koklarcasýna,
boþver sevgi denen oyuncak mýzraðý,
acýt kendini kendi kendinle…
Zifir kokusunu tat yüreðinle ki ah olsun geçmiþindeki saç teli kokularýna…
Sýkýþtýr koltuk altýna sevdim dediðin ne varsa,
bir boþ býrak kendini taylar gibi koþuþsun özgürlüðe…
Kalan kýsa bir ömürse ki,
býrak alsýnlar onu da…
Bir daha sevdim deme… Adý mý neydi... Boþluktu sadece...
Mustafa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.