Eskimiş mektuplar cebimde…

Kalýn bir duvar,
Yüksek,
Kaygan
Ve
Týrtýllý bir sýva ile
Geçmiþ zaman,
Týrmanmak artýk,
Geç kalmýþ saatlere…

Vakit geç,
Yol uzun,
Mecal tükenip durmuþ,
Adýmlanýþlar yorgun,
Zaman geçmiþe dönük uzun…

Karanlýk basmak üzere,
Eskimiþ mektuplar cebimde,
Birisi nedense avucumda,
Kelimeler sýralanýr akarcasýna,
Ve
Yokluk zaman,
Yarýþ saniyelerle,
Nefes yýllar uzaklýðýna sarkmýþ,
Gün batýmý öksüzlüðü çökmüþ,
Yürekte…

Boþ verilmiþ tüm zamanlar
Bir zamanlar iç gýdýklayan,
Sesler,
Yüzler,
Anlar,
Anýlar dolu dizgin koþuda,
Yalnýzlýk yýllardan sarkmýþ,
Gündüz geceye kol atmýþ,
Gece yalnýzlýða,
Ürpermelere
Ve bezmiþliðe kol sarmýþ…

Gecikmiþ mektup kokularý,
Benlikte,
Genizlerde,
Hasrete gerdan sallayan özlem,
Bel büküklüðüne dermansýzlýk,
Kayýp düþlerin düþüncelerin,
Yorgunluðu,
Özlem ise bir iþkence,
Öfke ise bedeni aþmýþ,
Sevecenlik yürek ritmi,
Ve
Yalnýzlýðýn tutulan köþeleri,
Öfke sarmýþ karanlýðý delen bakýþlarý,
Öksüzleþmiþ bir ruh esintisi,
Bir gariplik, bir küskünlük,
Kendine,
Ve
Zaman, hýrçýn, inatçý ve acýmasýz,
Sevgili sözcüðü bir yangýn,
Barýþa, yürek hoþluðuna meydan
Dar,
Sisli, puslu ve de nemli,
Karanlýða acýmasýzlýk,
Bakýþlara yorgunluk,
Kelimeler yabancýlaþmýþ,
Düþlere, düþlemelere ve
Kendime…

Yoksun sevgili,
Tüm yokluklar gibi yoksun,
Sadece yanýk bir ter kokusu,
Sadece kaþlardan çeneye düþen,
Ter…
Ve acýmasýz bir yakarýþ bu,
Öfkeye…
Yeter ve dur, dinginleþme,
Zamana,
Ruhuma yakarýþlarým…

Acýya, sevmeye sabra usta,
Bir yürek,
Bedensel yýrtýlmalara,
Tabiata acemi,
Kendine yaban, yaban elde,
Gurbet, tam koyu sýkýntý
Ve geçmiþ,
Tahammülü zorlaþmýþ bir,
Ruhta
Ve
Sadece vedalaþma bu yalnýzlýða
Cevabý alýnmýþ özleme
Veda
yeni gün ve sabahý,
Güneþ’e merhaba, güne de…

Uzun oldu bu gece,
Uzundu bu geceki hasret,
Sabahýn ilk ýþýðýndaydý
Kuþ sesleri,
Daha kýrlangýçlar yok,
Ýçimde huzur hiç yok,
Beklenti de,
Özlem dýþý tüm kavramlar
Ve
Yalnýzlýk,
Ve sen sevgili kalabalýklarýn
Ve de Güneþin, gün boyu senle
Bense, hala yarasa düþleri ile,
Karanlýklarda…

Ýçi boþaltýlmýþ bir sevgiydi bu
günlerdeki periþanlýklara uzayan…
Ardýna bakma, bir daha hiç bakma ardýna,
söylenmiþ sözler var, düþlenmiþ rüyalar gibi yaþam vardý,
sanki ama
terk edilecek bir yaþam vardý
artýk ardýna bakýlmayan içi zül dolu, zülüm dolu...
Ve kaybettiðimiz yaþam zamanlarý,
dahil oldu hayatýmýzýn kerelerine kenetlenmiþ...
Mustafa yýlmaz

Hikayesi:
Her baþlangýç bir gün eskiyordu, sadece kýrýk dökük bakýþlar ve düþünceler kalýrdý mektuplara yazýlmamýþ cümlelerle...
Mustafa yýlmaz




















Sosyal Medyada Paylaşın: